In Exaltatione Sanctæ Crucis ~ II. classis
Tempora: Feria Secunda infra Hebdomadam XV post Octavam Pentecostes II. Septembris

Divinum Officium Monastic - 1963

09-14-2020

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Rito de entrada
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Señor, ábreme los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Señor, ábreme los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.

Salmo 3 [0]
3:2 ¡Ah, Señor! ¿Cómo es que se han aumentado tanto mis perseguidores? * Son muchísimos los que se han rebelado contra mí.
3:3 Muchos dicen de mí: * Ya no tiene que esperar de su Dios salvación.
3:4 Pero Tú, ¡oh Señor!, Tú eres mi protector, * mi gloria, y el que me hace levantar cabeza.
3:5 A voces clamé al Señor, * y Él me oyó benigno desde su santo monte.
3:6 Yo me dormí, y me entregué a un profundo sueño; * y me levanté, porque el Señor me tomó bajo su amparo.
3:7 No temeré, pues, a ese innumerable gentío que me tiene cercado; * levántate, ¡oh Señor!, sálvame Tú, Dios mío.
3:8 Pues Tú has castigado a todos los que sin razón me hacen guerra; * les has quebrado los dientes a los pecadores.
3:9 Del Señor nos viene la salvación; * y Tú, oh Dios mío, bendecirás a tu pueblo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Invitatorium {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Christum Regem pro nobis in Cruce exaltátum, * Veníte, adorémus.
Ant. Christum Regem pro nobis in Cruce exaltátum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Christum Regem pro nobis in Cruce exaltátum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Christum Regem pro nobis in Cruce exaltátum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Christum Regem pro nobis in Cruce exaltátum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Christum Regem pro nobis in Cruce exaltátum, * Veníte, adorémus.
Invitatorio {Antífona del Propio de los Santos}
Ant. A Cristo Rey, levantado por nosotros en la Cruz, * Venid, adorémosle.
Ant. A Cristo Rey, levantado por nosotros en la Cruz, * Venid, adorémosle.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. A Cristo Rey, levantado por nosotros en la Cruz, * Venid, adorémosle.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. Venid, adorémosle.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. A Cristo Rey, levantado por nosotros en la Cruz, * Venid, adorémosle.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. Venid, adorémosle.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. A Cristo Rey, levantado por nosotros en la Cruz, * Venid, adorémosle.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid, adorémosle.
Ant. A Cristo Rey, levantado por nosotros en la Cruz, * Venid, adorémosle.
Hymnus {ex Proprio Sanctorum}
Pange, lingua, gloriósi
Prœlium certáminis,
Et super Crucis trophǽo
Dic triúmphum nóbilem,
Quáliter Redémptor orbis
Immolátus vícerit.

De paréntis protoplásti
Fraude Factor cóndolens,
Quando pomi noxiális
Morsu in mortem córruit,
Ipse lignum tunc notávit,
Damna ligni ut sólveret.

Hoc opus nostræ salútis
Ordo depopóscerat,
Multifórmis proditóris
Ars ut artem fálleret,
Et medélam ferret inde,
Hostis unde lǽserat.

Quando venit ergo sacri
Plenitúdo témporis,
Missus est ab arce Patris
Natus, orbis Cónditor,
Atque ventre virgináli
Carne amíctus pródiit.

Vagit infans inter arcta
Cónditus præsépia:
Membra pannis involúta
Virgo Mater álligat:
Et manus, pedésque, et crura
Stricta cingit fáscia.

Glória, et honor Deo
Usqueqáque Altíssimo,
Una Patri, Filióque;
Inclyto Paráclito:
Cui laus est et potéstas,
Per ætérna sǽcula.
Amen.
Himno {del Propio de los Santos}
Canta, lengua, con voz entusiasmada
Gloriosos lauros de inmortal querella;
Y ante el trofeo de la Cruz sagrada,
Dinos el triunfo conseguido en ella:
De qué modo, en nobleza sin segundo,
Venció muriendo el Redentor del mundo.

Del fraude el Hacedor compadecido,
Que puso al primer hombre en triste estado,
Cuando al gustar del fruto prohibido
Comió la muerte en el fatal bocado,
Para pagar el contraído empeño
Bajo el árbol, entonces buscó el leño.

Tal obra, en la salud que nos prepara
Benigno el cielo, el orden requería:
Que con el arte el arte se burlara,
Que trazó para herir la alevosía;
Y donde el enemigo encontró medio
De perdernos, hallásemos remedio.

Llegado el tiempo consagrado y fijo
Que el Verbo eterno señaló en su mente,
Envía el Padre a su celeste Hijo
Que fue del orbe Creador potente;
Y en virginal entraña concebido
Nace de humana carne revestido.

Principiando a sufrir, cual niño llora
Del pesebre sintiendo la estrechura:
Sus miembros liga, mientras fiel le adora,
La Vírgen Madre en cándida envoltura:
Las manos y los pies de un Dios sublime
De estrecha faja el ceñidor comprime.

A Ti la gloria, Trinidad beata,
Por sempiternos siglos tributemos;
Al Hijo con el Padre á quien retrata;
El mismo honor al Paracleto demos:
Del uno y trino Dios alabe el hombre
Con todo el universo el santo nombre.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Proprio Sanctorum}
Nocturn I.
Ant. Nóbile lignum * exaltátur, Christi fides rútilat, dum Crux ab ómnibus venerátur.
Psalmus 1 [1]
1:1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit:
1:2 Sed in lege Dómini volúntas eius, * et in lege eius meditábitur die ac nocte.
1:3 Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo:
1:3 Et fólium eius non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
1:4 Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ.
1:5 Ídeo non resúrgent ímpii in iudício: * neque peccatóres in concílio iustórum.
1:6 Quóniam novit Dóminus viam iustórum: * et iter impiórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Nóbile lignum exaltátur, Christi fides rútilat, dum Crux ab ómnibus venerátur.
Salmos con lecturas {Antífonas y salmos del Propio de los Santos}
Nocturn I.
Ant. Un noble madero * es exaltado; la fe en Cristo resplandece, al ser venerada por todos la Cruz.
Salmo 1 [1]
1:1 Dichoso aquel varón que no se deja llevar de los consejos de los malos, ni se detiene en el camino de los pecadores, * ni se asienta en la cátedra pestilente de los libertinos;
1:2 Sino que tiene puesta toda su voluntad en la ley del Señor, * y está meditando en ella día y noche.
1:3 Él será como el árbol plantado junto a las corrientes de las aguas, * el cual dará su fruto en el debido tiempo,
1:3 Y cuya hoja no caerá nunca; * y cuanto él hiciere tendrá próspero efecto.
1:4 No así los impíos, no así; * sino que serán como el tamo o polvo que el viento arroja de la superficie de la tierra.
1:5 Por tanto, no prevalecerán los impíos en el juicio; * ni los pecadores estarán en la asamblea de los justos.
1:6 Porque conoce el Señor y premia el proceder de los justos; * mas la senda de los impíos terminará en la perdición.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Un noble madero es exaltado; la fe en Cristo resplandece, al ser venerada por todos la Cruz.
Ant. Sancta Crux * extóllitur a cunctis régibus, virga régia erígitur, in qua Salvátor triumphávit.
Psalmus 2 [2]
2:1 Quare fremuérunt gentes: * et pópuli meditáti sunt inánia?
2:2 Astitérunt reges terræ, et príncipes convenérunt in unum * advérsus Dóminum, et advérsus Christum eius.
2:3 Dirumpámus víncula eórum: * et proiciámus a nobis iugum ipsórum.
2:4 Qui hábitat in cælis, irridébit eos: * et Dóminus subsannábit eos.
2:5 Tunc loquétur ad eos in ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos.
2:6 Ego autem constitútus sum Rex ab eo super Sion montem sanctum eius, * prǽdicans præcéptum eius.
2:7 Dóminus dixit ad me: * Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
2:8 Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, * et possessiónem tuam términos terræ.
2:9 Reges eos in virga férrea, * et tamquam vas fíguli confrínges eos.
2:10 Et nunc, reges, intellégite: * erudímini, qui iudicátis terram.
2:11 Servíte Dómino in timóre: * et exsultáte ei cum tremóre.
2:12 Apprehéndite disciplínam, nequándo irascátur Dóminus, * et pereátis de via iusta.
2:13 Cum exárserit in brevi ira eius: * beáti omnes qui confídunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Sancta Crux extóllitur a cunctis régibus, virga régia erígitur, in qua Salvátor triumphávit.
Ant. La santa Cruz * es exaltada por todos los reyes, y es levantado el regio leño, en el cual el Salvador triunfó.
Salmo 2 [2]
2:1 ¿Por qué causa se han embravecido tanto las naciones, * y los pueblos maquinan vanos proyectos?
2:2 Se han coligado los reyes de la tierra; y se han confederado los príncipes * contra el Señor, y contra su Cristo.
2:3 Rompamos, dijeron, sus ataduras, * y sacudamos lejos de nosotros su yugo.
2:4 Mas aquel que reside en los cielos se burlará de ellos; * se mofará de ellos el Señor.
2:5 Entonces les hablará Él en su indignación * y los llenará de terror con su saña.
2:6 Mas yo he sido por Él constituido rey sobre Sion, su santo monte, * para predicar su ley.
2:7 A mí me dijo el Señor: * Tú eres mi Hijo; Yo te engendré hoy.
2:8 Pídeme, y te daré las naciones en herencia tuya, * y extenderé tu dominio hasta los extremos de la tierra.
2:9 Los regirás con cetro de hierro; * y si te resisten, los desmenuzarás como un vaso de barro.
2:10 Ahora pues, ¡oh reyes!, entendedlo: * Sed instruidos vosotros los que juzgáis la tierra.
2:11 Servid al Señor con temor, * y regocijaos en Él, poseídos siempre de un temblor santo.
2:12 Abrazad la buena doctrina; no sea que al fin se irrite el Señor, * y perezcáis descarriados de la senda de la justicia.
2:13 Porque cuando de aquí a poco se inflamare su ira, * bienaventurados todos aquellos que ponen en Él su confianza.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. La santa Cruz es exaltada por todos los reyes, y es levantado el regio leño, en el cual el Salvador triunfó.
Ant. O Crux venerábilis, * quæ salútem attulísti míseris, quibus te éfferam præcóniis, quóniam vitam nobis cǽlitem præparásti.
Psalmus 4 [3]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O Crux venerábilis, quæ salútem attulísti míseris, quibus te éfferam præcóniis, quóniam vitam nobis cǽlitem præparásti.
Ant. Oh Cruz veneranda, * que has dado la salud a los miserables, ¿con qué alabanzas te ensalzaré, ya que nos has preparado la vida del cielo?
Salmo 4 [3]
4:2 Escúchame cuando te invoco, Dios, defensor mío; * Tú que en el aprieto me diste anchura,
4:2 Ten piedad de mí * y escucha mi oración.
4:3 Y vosotros, ¿hasta cuándo ultrajaréis mi honor, * amaréis la falsedad y buscaréis el engaño?
4:4 Sabedlo: el Señor hizo milagros en mi favor, * y el Señor me escuchará cuando lo invoque.
4:5 Temblad y no pequéis, * reflexionad en el silencio de vuestro lecho;
4:6 Ofreced sacrificios legítimos y confiad en el Señor. * Hay muchos que dicen: «¿Quién nos hará ver la dicha,
4:7 Si la luz de tu rostro ha huido de nosotros?» * Pero Tú, Señor, has puesto en mi corazón más alegría
4:8 Que si abundara * en trigo y en vino.
4:9 En paz me acuesto * y en seguida me duermo,
4:10 Porque Tú sólo, Señor, * me haces vivir tranquilo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Oh Cruz veneranda, que has dado la salud a los miserables, ¿con qué alabanzas te ensalzaré, ya que nos has preparado la vida del cielo?
Ant. O Crucis victória * et admirábile signum, in cælésti cúria fac nos captáre triúmphum.
Psalmus 5 [4]
5:2 Verba mea áuribus pércipe, Dómine, * intéllege clamórem meum.
5:3 Inténde voci oratiónis meæ, * Rex meus et Deus meus.
5:4 Quóniam ad te orábo: * Dómine, mane exáudies vocem meam.
5:5 Mane astábo tibi et vidébo: * quóniam non Deus volens iniquitátem tu es.
5:6 Neque habitábit iuxta te malígnus: * neque permanébunt iniústi ante óculos tuos.
5:7 Odísti omnes, qui operántur iniquitátem: * perdes omnes, qui loquúntur mendácium.
5:7 Virum sánguinum et dolósum abominábitur Dóminus: * ego autem in multitúdine misericórdiæ tuæ.
5:8 Introíbo in domum tuam: * adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo.
5:9 Dómine, deduc me in iustítia tua: * propter inimícos meos dírige in conspéctu tuo viam meam.
5:10 Quóniam non est in ore eórum véritas: * cor eórum vanum est.
5:11 Sepúlcrum patens est guttur eórum, linguis suis dolóse agébant, * iúdica illos, Deus.
5:11 Décidant a cogitatiónibus suis, secúndum multitúdinem impietátum eórum expélle eos, * quóniam irritavérunt te, Dómine.
5:12 Et læténtur omnes, qui sperant in te, * in ætérnum exsultábunt: et habitábis in eis.
5:12 Et gloriabúntur in te omnes, qui díligunt nomen tuum, * quóniam tu benedíces iusto.
5:13 Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ * coronásti nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O Crucis victória et admirábile signum, in cælésti cúria fac nos captáre triúmphum.
Ant. Oh victoria de la Cruz * Oh señal admirable. Haz que consigamos entrar triunfalmente en la patria celestial.
Salmo 5 [4]
5:2 Señor, escucha mis palabras, * atiende a mis gemidos,
5:3 Haz caso de mis gritos de auxilio, * Rey mío y Dios mío.
5:4 A ti te suplico, * Señor; por la mañana escucharás mi voz,
5:5 Por la mañana te expongo mi causa, y me quedo aguardando. * Tú no eres un Dios que ame la maldad,
5:6 Ni el malvado es tu huésped, * ni el arrogante se mantiene en tu presencia.
5:7 Detestas a los malhechores, * destruyes a los mentirosos;
5:7 Al hombre sanguinario y traicionero lo aborrece el Señor. * Pero yo, por tu gran bondad,
5:8 Entraré en tu casa, * me postraré ante tu templo santo con toda reverencia.
5:9 Señor, guíame con tu justicia, * porque tengo enemigos; alláname tu camino.
5:10 En su boca no hay sinceridad, * su corazón es perverso;
5:11 Su garganta es un sepulcro abierto, mientras halagan con la lengua. * Castígalos, ¡oh Dios!:
5:11 Que fracasen sus planes; expúlsalos por sus muchos crímenes, * porque se rebelan contra ti.
5:12 Que se alegren los que se acogen a ti, * con júbilo eterno; protégelos,
5:12 Para que se llenen de gozo los que aman tu nombre, * porque Tú, Señor, bendices al justo,
5:13 Y como un escudo * lo rodea tu favor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Oh victoria de la Cruz Oh señal admirable. Haz que consigamos entrar triunfalmente en la patria celestial.
Ant. Dulce lignum, * dulces clavos, dulce pondus sustínuit, † quæ sola digna fuit portáre prétium huius sǽculi.
Psalmus 8 [5]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es eius? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subiecísti sub pédibus eius, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dulce lignum, dulces clavos, dulce pondus sustínuit, † quæ sola digna fuit portáre prétium huius sǽculi.
Ant. O sweet wood, O sweet nails That bore his sweet burden which alone were worthy to support his body.
Salmo 8 [5]
8:2 ¡Oh Señor, soberano dueño nuestro, * cuán admirable es tu santo Nombre en toda la tierra!
8:2 Porque tu majestad se ve ensalzada * sobre los cielos.
8:3 De la boca de los niños y de los que están aún pendientes del pecho de sus madres, hiciste Tú salir perfecta alabanza, por razón de tus enemigos, * para destruir al enemigo y al vengativo.
8:4 Yo contemplo tus cielos, obra de tus dedos, * la luna y las estrellas que Tú creaste,
8:5 Y exclamo: ¿Qué es el hombre, para que Tú te acuerdes de él? * ¿O qué es el hijo del hombre, para que vengas a visitarlo?
8:6 Lo hiciste un poco inferior a los ángeles, lo coronaste de gloria y de honor, * y le has dado el mando sobre las obras de tus manos.
8:8 Todas ellas las pusiste a sus pies; * todas las ovejas y bueyes, y aun las bestias del campo;
8:9 Las aves del cielo, y los peces del mar * que hienden sus olas.
8:10 ¡Oh Señor, soberano dueño nuestro, * cuán admirable es tu Nombre en toda la redondez de la tierra!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. O sweet wood, O sweet nails That bore his sweet burden which alone were worthy to support his body.
Ant. Funéstæ mortis * damnátur supplícium, dum Christus, in Cruce, nostra destrúxit víncula críminum.
Psalmus 10 [6]
10:2 In Dómino confído: quómodo dícitis ánimæ meæ: * Tránsmigra in montem sicut passer?
10:3 Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagíttas suas in pháretra, * ut sagíttent in obscúro rectos corde.
10:4 Quóniam quæ perfecísti, destruxérunt: * iustus autem quid fecit?
10:5 Dóminus in templo sancto suo, * Dóminus in cælo sedes eius.
10:5 Óculi eius in páuperem respíciunt: * pálpebræ eius intérrogant fílios hóminum.
10:6 Dóminus intérrogat iustum et ímpium: * qui autem díligit iniquitátem, odit ánimam suam.
10:7 Pluet super peccatóres láqueos: * ignis, et sulphur, et spíritus procellárum pars cálicis eórum.
10:8 Quóniam iustus Dóminus, et iustítias diléxit: * æquitátem vidit vultus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Funéstæ mortis damnátur supplícium, dum Christus, in Cruce, nostra destrúxit víncula críminum.
Ant. La funesta pena de muerte * fue abolida, al destruir Cristo en la Cruz los vínculos de nuestros crímenes.
Salmo 10 [6]
10:2 En el Señor tengo puesta mi confianza: ¿Cómo, pues, decís a mi alma: * «Retírate prontamente al monte, como un ave que huye?
10:3 Mira que los pecadores han apuntado el arco, y tienen preparadas saetas dentro de sus aljabas, * para asaetar a escondidas a los que son de corazón recto.
10:4 Porque aquello que Tú hiciste de bueno, lo han reducido a nada; * mas el justo, ¿qué es lo que ha hecho de malo?»
10:5 Pero el Señor está en su santo templo, * el Señor tiene su trono en el cielo.
10:5 Sus ojos están mirando al pobre; * sus párpados están examinando a los hijos de los hombres.
10:6 El Señor vigila al justo y al impío; * y así el que ama la maldad, odia su propia alma.
10:7 Lloverá lazos sobre los pecadores; * el fuego y azufre, y el viento tempestuoso son el cáliz que les tocará.
10:8 Porque el Señor es justo y ama la justicia, * está siempre su rostro mirando la rectitud.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. La funesta pena de muerte fue abolida, al destruir Cristo en la Cruz los vínculos de nuestros crímenes.
℣. Hoc signum Crucis erit in cælo.
℟. Cum Dóminus ad iudicándum vénerit.
℣. Esta señal de la Cruz aparecerá en el cielo.
℟. Cuando el Señor vuelva a juzgar.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Señor Jesucristo, escucha las súplicas de tus siervos y ten misericordia de nosotros, Tú que vives y reinas con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De libro Númeri
Num 21:1-2
1 Cum audísset Chananǽus rex Arad, qui habitábat ad merídiem, venísse scílicet Israël per exploratórum viam, pugnávit contra illum et victor exsístens duxit ex eo prædam.
2 At Israël, voto se Dómino óbligans, ait: Si tradíderis pópulum istum in manu mea, delébo urbes eius.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Gloriósum diem sacra venerátur Ecclésia, dum triumphále reserátur lignum:
* In quo Redémptor noster, mortis víncula rumpens, cállidum áspidem superávit.
℣. In ligno péndens nostræ salútis sémitam Verbum Patris invénit.
℟. In quo Redémptor noster, mortis víncula rumpens, cállidum áspidem superávit.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Padre Eterno nos bendiga con su continua bendición. Amén.

Lectura 1
Del libro de los Números
Num 21:1-2
1 El rey cananeo de Arad, que habitaba en el Negueb, al oír que venía Israel por el camino de Atarim, los atacó y tomó prisioneros.
2 Hizo entonces Israel voto al Señor, diciendo: “Si entregas a este pueblo en mis manos, yo destruiré sus ciudades.”
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. La santa Iglesia venera el día glorioso en que fue descubierto el madero triunfal:
* En el cual nuestro Redentor, quebrantando los vínculos de la muerte, venció la pérfida serpiente, aleluya, aleluya, aleluya.
℣. El Verbo del Padre pendiente de la Cruz nos mostró el camino de nuestra salvación.
℟. En el cual nuestro Redentor, quebrantando los vínculos de la muerte, venció la pérfida serpiente, aleluya, aleluya, aleluya.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
Num 21:3-4
3 Exaudivítque Dóminus preces Israël, et trádidit Chananǽum, quem ille interfécit, subvérsis úrbibus eius, et vocávit nomen loci illíus Horma, id est, anáthema.
4 Profécti sunt autem et de monte Hor per viam quæ ducit ad Mare Rubrum, ut circumírent terram Edom.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Crux fidélis, inter omnes arbor una nóbilis: nulla silva talem profert, fronde, flore, gérmine:
* Dulce lignum, dulces clavos, dulce pondus sustínuit.
℣. Super ómnia ligna cedrórum tu sola excélsior.
℟. Dulce lignum, dulces clavos, dulce pondus sustínuit.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Hijo único de Dios nos bendiga y nos ayude. Amén.

Lectura 2
Num 21:3-4
3 Oyó el Señor la voz de Israel, y le entregó el cananeo, a quien dio al anatema, destruyéndolos a ellos y a sus ciudades, por lo cual fue llamado aquel lugar Jormá.
4 Partieron del monte Hor en dirección al mar Rojo, rodeando la tierra de Edom;
5 Y el pueblo, impaciente, murmuraba por el camino contra Dios y contra Moisés, diciendo: ¿Por qué nos habéis sacado de Egipto para morir en este desierto? No hay pan ni agua y estamos ya cansados de un tan ligero manjar como éste.
6 Mandó entonces el Señor contra el pueblo serpientes venenosas.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. ¡Oh Cruz, apoyo de nuestra confianza, único entre los árboles por tu nobleza! Ninguna selva produce otro semejante en follaje, flores y frutos.
* Dulce madero, dulces clavos, que sostenéis tan dulce peso, aleluya.
℣. Sólo tú te has elevado sobre todos los cedros.
℟. Dulce madero, dulces clavos, que sostenéis tan dulce peso, aleluya.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Num 21:4-6
4 Et tædére cœpit pópulum itíneris ac labóris.
5 Locutúsque contra Deum et Móysen ait: Cur eduxísti nos de Ægýpto ut morerémur in solitúdine? Deest panis, non sunt aquæ, ánima nostra iam náuseat super cibo isto levíssimo.
6 Quam ob rem misit Dóminus in pópulum ignítos serpéntes.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Hæc est arbor digníssima, in paradísi médio situáta,
* In qua salútis auctor própria morte mortem ómnium superávit.
℣. Crux præcellénti decóre fúlgida, quam Heraclíus imperátor concupiscénti ánimo recuperávit.
℟. In qua salútis auctor própria morte mortem ómnium superávit.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. La gracia del Espíritu Santo ilumine nuestros sentidos y corazones. Amén

Lectura 3
Num 21:4-6
4 Partieron del monte Hor en dirección al mar Rojo, rodeando la tierra de Edom;
5 Y el pueblo, impaciente, murmuraba por el camino contra Dios y contra Moisés, diciendo: ¿Por qué nos habéis sacado de Egipto para morir en este desierto? No hay pan ni agua y estamos ya cansados de un tan ligero manjar como éste.
6 Mandó entonces el Señor contra el pueblo serpientes venenosas.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Este es el árbol dignísimo plantado en medio del paraíso,
* En donde el Autor de la salvación destruyó con su propia muerte la muerte de todos los hombres.
℣. Oh Cruz, que resplandeces con el más brillante fulgor, que fuiste recuperada con gran amor por el emperador Heraclio.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.

Lectio 4
Num 21:6-9
6 Ad quorum plagas et mortes plurimórum
7 Venérunt ad Móysen atque dixérunt: Peccávimus, quia locúti sumus contra Dóminum et te: ora ut tollat a nobis serpéntes. Oravítque Móyses pro pópulo.
8 Et locútus est Dóminus ad eum: Fac serpéntem ǽneum et pone eum pro signo: qui percússus aspéxerit eum, vivet.
9 Fecit ergo Móyses serpéntem ǽneum et pósuit eum pro signo; quem cum percússi aspícerent, sanabántur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. O crux benedícta,
* Quæ sola fuísti digna portáre Regem cælórum et Dóminum!
℣. O crux gloriósa et admirábilis o crux veneránda!
℟. Quæ sola fuísti digna portáre Regem cælórum et Dóminum!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Quæ sola fuísti digna portáre Regem cælórum et Dóminum!
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición.

Lectura 4
Num 21:6-9
6 Por las mordeduras murió mucha gente de Israel.
7 El pueblo fue a Moisés y le dijo: Hemos pecado murmurando contra Yahvé y contra ti; pide al Señor que aleje de nosotros las serpientes.
8 Moisés intercedió por el pueblo, y el Señor dijo a Moisés: Hazte una serpiente de bronce y ponla sobre un asta, y cuantos mordidos la miren, sanarán.
9 Hizo, pues, Moisés una serpiente de bronce y la puso sobre un asta; y cuando alguno era mordido por una serpiente, miraba a la serpiente de bronce y se curaba.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. O blessed cross,
* Which alone was worthy to bear the Lord and King of the heaven.
℣. O glorious and admirable cross, O cross to be venerated.
℟. Which alone was worthy to bear the Lord and King of the heaven.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Which alone was worthy to bear the Lord and King of the heaven.
Nocturn II.
Ant. Rex exaltátur * in ǽthera, cum nóbile trophǽum Crucis ab univérsis christícolis adorátur per sǽcula.
Psalmus 20 [7]
20:2 Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: * et super salutáre tuum exsultábit veheménter.
20:3 Desidérium cordis eius tribuísti ei: * et voluntáte labiórum eius non fraudásti eum.
20:4 Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: * posuísti in cápite eius corónam de lápide pretióso.
20:5 Vitam pétiit a te: * et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
20:6 Magna est glória eius in salutári tuo: * glóriam et magnum decórem impónes super eum.
20:7 Quóniam dabis eum in benedictiónem in sǽculum sǽculi: * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo.
20:8 Quóniam rex sperat in Dómino: * et in misericórdia Altíssimi non commovébitur.
20:9 Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déxtera tua invéniat omnes, qui te odérunt.
20:10 Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultus tui: * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis.
20:11 Fructum eórum de terra perdes: * et semen eórum a fíliis hóminum.
20:12 Quóniam declinavérunt in te mala: * cogitavérunt consília, quæ non potuérunt stabilíre.
20:13 Quóniam pones eos dorsum: * in relíquiis tuis præparábis vultum eórum.
20:14 Exaltáre, Dómine, in virtúte tua: * cantábimus et psallémus virtútes tuas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Rex exaltátur in ǽthera, cum nóbile trophǽum Crucis ab univérsis christícolis adorátur per sǽcula.
Nocturn II.
Ant. Nuestro Rey se ve exaltado * en los cielos, mientras el noble triunfo de la Cruz es adorado por todos los cristianos a través de los siglos.
Salmo 20 [7]
20:2 Oh, Señor, en tu gran poder hallará el rey su alegría, * y saltará de extremado gozo por la salvación que le has enviado.
20:3 Tú le has cumplido el deseo de su corazón, * y no has frustrado los ruegos que formaron sus labios.
20:4 Antes, te has anticipado a él con bendiciones amorosas; * le pusiste sobre la cabeza una corona de piedras preciosas.
20:5 Te pidió vida, * y Tú le has concedido alargar sus días por los siglos de los siglos.
20:6 Grande es su gloria por la salvación que le has dado. * Aún le revistarás de una gloria y esplendor mucho más grande.
20:7 Porque Tú harás que él sea bendición eterna; * lo colmarás de gozo con sólo mostrarle tu rostro.
20:8 Por cuanto el rey tiene puesta su confianza en el Señor; * por lo mismo descansará inmóvil en la misericordia del Altísimo.
20:9 Alcance tu poderosa mano a todos tus enemigos; * descargue tu diestra sobre todos los que te aborrecen.
20:10 Mostrándoles tu rostro, harás de ellos como un horno encendido. * Airado el Señor los pondrá en consternación, y el fuego los devorará.
20:11 Extirparás su descendencia de la faz de la tierra, * y quitarás su raza de entre los hijos de los hombres.
20:12 Porque urdieron contra ti maldades; * forjaron designios que no pudieron ejecutar.
20:13 Tú los pondrás en fuga, * y tendrás aparejadas contra ellos, las flechas de tu arco.
20:14 Ensálzate, Señor, con tu poder infinito; * que nosotros celebraremos con cánticos e himnos tus maravillas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Nuestro Rey se ve exaltado en los cielos, mientras el noble triunfo de la Cruz es adorado por todos los cristianos a través de los siglos.
Ant. Virga tua, et báculus tuus: * ipsa me consoláta sunt, † Dómine, Deus meus.
Psalmus 22 [8]
22:1 Dóminus regit me, et nihil mihi déerit: * in loco páscuæ ibi me collocávit.
22:2 Super aquam refectiónis educávit me: * ánimam meam convértit.
22:3 Dedúxit me super sémitas iustítiæ, * propter nomen suum.
22:4 Nam, et si ambulávero in médio umbræ mortis, non timébo mala: * quóniam tu mecum es.
22:4 Virga tua, et báculus tuus: * ipsa me consoláta sunt.
22:5 Parásti in conspéctu meo mensam, * advérsus eos, qui tríbulant me.
22:5 Impinguásti in óleo caput meum: * et calix meus inébrians quam præclárus est!
22:6 Et misericórdia tua subsequétur me * ómnibus diébus vitæ meæ:
22:6 Et ut inhábitem in domo Dómini, * in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Virga tua, et báculus tuus: ipsa me consoláta sunt, † Dómine, Deus meus.
Ant. Your rod and your staff, they have comforted me, O Lord, my God.
Salmo 22 [8]
22:1 El Señor es mi Pastor, nada me falta: * en verdes praderas me hace recostar;
22:2 Me conduce hacia fuentes tranquilas * y repara mis fuerzas;
22:3 Me guía por el sendero justo, * por el honor de su nombre.
22:4 Aunque camine por cañadas oscuras, nada temo, * porque Tú vas conmigo:
22:4 Tu vara y tu cayado * me sosiegan.
22:5 Preparas una mesa ante mí, * enfrente de mis enemigos;
22:5 Me unges la cabeza con perfume, * y mi copa rebosa.
22:6 Tu bondad y tu misericordia me acompañan * todos los días de mi vida,
22:6 Y habitaré en la casa del Señor * por años sin término.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Your rod and your staff, they have comforted me, O Lord, my God.
Ant. Adorámus te, Christe, * et benedícimus tibi, quia per Crucem tuam redemísti mundum.
Psalmus 95 [9]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini eius: * annuntiáte de die in diem salutáre eius.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam eius, * in ómnibus pópulis mirabília eius.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu eius: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne eius.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini eius.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
95:9 Commoveátur a fácie eius univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * iudicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo eius: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit iudicáre terram.
95:13 Iudicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi, quia per Crucem tuam redemísti mundum.
Ant. Te adoramos, oh Cristo, y te bendecimos, porque con tu Cruz redimiste al mundo.
Salmo 95 [9]
95:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * cantad al Señor, toda la tierra;
95:2 Cantad al Señor, bendecid su nombre, * proclamad día tras día su victoria.
95:3 Contad a los pueblos su gloria, * sus maravillas a todas las naciones;
95:4 Porque es grande el Señor, y muy digno de alabanza, * más temible que todos los dioses.
95:5 Pues los dioses de los gentiles son apariencia, * mientras que el Señor ha hecho el cielo;
95:6 Honor y majestad lo preceden, * fuerza y esplendor están en su templo.
95:7 Familias de los pueblos, aclamad al Señor, aclamad la gloria y el poder del Señor, * aclamad la gloria del nombre del Señor,
95:8 Entrad en sus atrios trayéndole ofrendas. * Postraos ante el Señor en el atrio sagrado,
95:9 Tiemble en su presencia la tierra toda; * decid a los pueblos: «el Señor es rey,
95:10 Él afianzó el orbe, y no se moverá; * Él gobierna a los pueblos rectamente».
95:11 Alégrese el cielo, goce la tierra, retumbe el mar y cuanto lo llena; * vitoreen los campos y cuanto hay en ellos,
95:12 Aclamen los árboles del bosque, delante del Señor, que ya llega, * ya llega a regir la tierra:
95:13 Regirá el orbe con justicia * y los pueblos con fidelidad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Te adoramos, oh Cristo, y te bendecimos, porque con tu Cruz redimiste al mundo.
Ant. Per lignum * servi facti sumus, et per sanctam Crucem liberáti sumus: fructus árboris sedúxit nos, Fílius Dei redémit nos, allelúia.
Psalmus 96 [10]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu eius: * iustítia, et iudícium corréctio sedis eius.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos eius.
96:4 Illuxérunt fúlgura eius orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli iustítiam eius: * et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli eius: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Iudæ, * propter iudícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est iusto, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, iusti, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Per lignum servi facti sumus, et per sanctam Crucem liberáti sumus: fructus árboris sedúxit nos, Fílius Dei redémit nos, allelúia.
Ant. Por un madero * fuimos esclavos, y por la santa Cruz fuimos liberados; el fruto del árbol nos sedujo; pero el Hijo de Dios nos rescató, aleluya.
Salmo 96 [10]
96:1 El Señor reina, la tierra goza, * se alegran las islas innumerables.
96:2 Tiniebla y nube lo rodean, * justicia y derecho sostienen su trono.
96:3 Delante de Él avanza el fuego, * abrasando en torno a los enemigos;
96:4 Sus relámpagos deslumbran el orbe, * y, viéndolos, la tierra se estremece.
96:5 Los montes se derriten como cera * ante el dueño de toda la tierra;
96:6 Los cielos pregonan su justicia, * y todos los pueblos contemplan su gloria.
96:7 Los que adoran estatuas se sonrojan, * los que ponen su orgullo en los ídolos;
96:7 Ante Él se postran todos los dioses, * lo oye Sión, y se alegra,
96:8 Se regocijan las ciudades de Judá * por tus sentencias, Señor;
96:9 Porque Tú eres, Señor, altísimo sobre toda la tierra, * encumbrado sobre todos los dioses.
96:10 El Señor ama al que aborrece el mal, * protege la vida de sus fieles y los libra de los malvados.
96:11 Amanece la luz para el justo, * y la alegría para los rectos de corazón.
96:12 Alegraos, justos, con el Señor, * celebrad su santo nombre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Por un madero fuimos esclavos, y por la santa Cruz fuimos liberados; el fruto del árbol nos sedujo; pero el Hijo de Dios nos rescató, aleluya.
Ant. Salvátor mundi, * salva nos: qui per Crucem et sánguinem tuum redemísti nos, auxiliáre nobis, te deprecámur, Deus noster.
Psalmus 97 [11]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera eius: * et brácchium sanctum eius.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit iustítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Iubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Iubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo eius: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit iudicáre terram.
97:9 Iudicábit orbem terrárum in iustítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salvátor mundi, salva nos: qui per Crucem et sánguinem tuum redemísti nos, auxiliáre nobis, te deprecámur, Deus noster.
Ant. Oh Salvador del mundo, * sálvanos; ya que nos redimiste con tu Cruz y con tu sangre, te rogamos que acudas en nuestra ayuda.
Salmo 97 [11]
97:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * porque ha hecho maravillas:
97:1 Su diestra le ha dado la victoria, * su santo brazo.
97:2 El Señor da a conocer su victoria, * revela a las naciones su justicia:
97:3 Se acordó de su misericordia * y su fidelidad en favor de la casa de Israel.
97:3 Los confines de la tierra han contemplado * la victoria de nuestro Dios.
97:4 Aclamad al Señor, tierra entera; * gritad, vitoread, tocad:
97:5 Tañed la cítara para el Señor, suenen los instrumentos: * con clarines y al son de trompetas,
97:6 Aclamad al Rey y Señor. * Retumbe el mar y cuanto contiene, la tierra y cuantos la habitan;
97:8 Aplaudan los ríos, aclamen los montes al Señor, * que llega para regir la tierra.
97:9 Regirá el orbe con justicia * y los pueblos con rectitud.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Oh Salvador del mundo, sálvanos; ya que nos redimiste con tu Cruz y con tu sangre, te rogamos que acudas en nuestra ayuda.
Ant. Adorámus Crucis signáculum, * per quod salútis súmpsimus sacraméntum.
Psalmus 98 [12]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis iudícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * iudícium et iustítiam in Iacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum eius: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus eius: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen eius:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia eius, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto eius: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adorámus Crucis signáculum, per quod salútis súmpsimus sacraméntum.
Ant. We adore the sign of the cross, through which we have been granted the sacrament of salvation.
Salmo 98 [12]
98:1 El Señor reina, tiemblen las naciones; * sentado sobre querubines, vacile la tierra.
98:2 El Señor es grande en Sión, * encumbrado sobre todos los pueblos.
98:3 Reconozcan tu nombre, grande y terrible: Él es santo. * Reinas con poder y amas la justicia,
98:4 Tú has establecido la rectitud; * Tú administras la justicia y el derecho, Tú actúas en Jacob.
98:5 Ensalzad al Señor, Dios nuestro, postraos ante el estrado de sus pies: * Él es santo.
98:6 Moisés y Aarón con sus sacerdotes, * Samuel con los que invocan su nombre,
98:6 Invocaban al Señor, y Él respondía. * Dios les hablaba desde la columna de nube;
98:7 Oyeron sus mandatos * y la ley que les dio.
98:8 Señor, Dios nuestro, Tú les respondías, * Tú eras para ellos un Dios de perdón, y un Dios vengador de sus maldades.
98:9 Ensalzad al Señor, Dios nuestro; postraos ante su monte santo: * Santo es el Señor nuestro Dios.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. We adore the sign of the cross, through which we have been granted the sacrament of salvation.
℣. Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi.
℟. Quia per Crucem tuam redemísti mundum.
℣. Te adoramos, oh Cristo, y te bendecimos.
℟. Porque con tu Cruz redimiste al mundo.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Que nos auxilie la clemencia y misericordia de aquel que vive y reina con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 5
Chósroas, Persárum rex, extrémis Phocæ impérii tempóribus, Ægýpto et Africa occupáta ac Ierosólyma capta multísque ibi cæsis Christianórum míllibus, Christi Dómini Crucem, quam Hélena in monte Calváriæ collocárat, in Pérsidem ábstulit. Itaque Heraclíus, qui Phocæ succésserat, multis belli incómmodis et calamitátibus afféctus, pacem petébat; quam a Chósroa, victóriis insolénte, ne iníquis quidem conditiónibus impetráre póterat. Quare in summo discrímine se assíduis ieiúniis et oratiónibus exércens, opem a Deo veheménter implorábat; cuius mónitu exércitu comparáto, signa cum hoste cóntulit, ac tres duces Chósroæ cum tribus exercítibus superávit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Nos autem gloriári opórtet in Cruce Dómini nostri Iesu Christi, in quo est salus, vita, et resurréctio nostra:
* Per quem salváti et liberáti sumus.
℣. Tuam Crucem adorámus, Dómine, et recólimus tuam gloriósam passiónem.
℟. Per quem salváti et liberáti sumus.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Dios Padre todopoderoso tenga piedad y misericordia de nosotros. Amén.

Lectura 5
A fines del imperio de Focas, ocupó Cosroes, rey de los Persas, Egipto y África; y tomando también Jerusalén, exterminó a miles de cristianos, y se llevó a Persia la Cruz del Señor con que Santa Elena había enriquecido el monte Calvario. A Focas, le sucedió Heraclio. Reducido éste al último extremo por las calamidades de la guerra, solicitó la paz bajo las más duras condiciones, sin lograr obtenerla de Cosroes, engreído por sus victorias. Acudió entonces a Dios con ayunos y oraciones, implorando su ayuda en tan apurada situación. Y por inspiración divina reunió un ejército, con el cual atacó al enemigo, derrotando a tres generales de Cosroes con sus huestes.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Debemos gloriarnos en la Cruz de nuestro Señor Jesucristo, en el cual están nuestra salud, vida y resurrección:
* Por el cual hemos conseguido la salvación y liberación de nuestros enemigos, aleluya.
℣. Adoramos, oh Señor, tu Cruz, y veneramos tu gloriosa pasión.
℟. Por el cual hemos conseguido la salvación y liberación de nuestros enemigos, aleluya.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 6
Quibus cládibus fractus Chósroas, in fuga, qua traícere Tigrim parábat, Medársen fílium sócium regni desígnat. Sed eam contuméliam cum Síroës, Chósroæ maior natu fílius, ferret atróciter, patri simul et fratri necem machinátur; quam paulo post utríque ex fuga retrácto áttulit, regnúmque ab Heraclío impetrávit quibúsdam accéptis conditiónibus, quarum ea prima fuit, ut Crucem Christi Dómini restitúeret.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Dum sacrum pignus cǽlitus exaltátur, Christi fides roborátur:
* Adsunt prodígia divína in virga Móysi prímitus figuráta.
℣. Ad Crucis contáctum resúrgunt mórtui, et Dei magnália reserántur.
℟. Adsunt prodígia divína in virga Móysi prímitus figuráta.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Cristo nos conceda el gozo de la vida eterna. Amén.

Lectura 6
Cuando Cosroes, abatido por el peso de estas derrotas, se aprestaba en su huida a atravesar el Tigris, se asoció al trono su hijo Medarsés. Furioso entonces, al verse postergado, el hijo mayor, Siroés, preparó una asechanza a su padre y a su hermano; y no tardó en alcanzarles, les detuvo y los mató. Pidió entonces ser reconocido rey por Heraclio, a lo cual accedió éste mediante ciertas condiciones siendo la primera la restitución de la Cruz del Señor. Así, pues, la Cruz fue recuperada catorce años después de haber caído en poder de los Persas; y al volver Heraclio a Jerusalén, la llevó sobre sus hombros al cerro adonde el mismo Salvador la subiera.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Al descubrirse por una gracia del cielo la sagrada prenda, se fortalece la fe cristiana;
* Y se realizan los divinos prodigios, antes figurados en la vara de Moisés, aleluya, aleluya,
℣. Al contacto con la Cruz, resucitan los muertos y se muestra el poder de Dios.
℟. Y se realizan los divinos prodigios, antes figurados en la vara de Moisés, aleluya, aleluya.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 7
Ergo Crux, quatuórdecim annis postquam vénerat in potestátem Persárum, recépta est. Quam rédiens Ierosólymam Heraclíus solémni celebritáte suis húmeris rétulit in eum montem, quo eam Salvátor túlerat. Quod factum illústri miráculo commendátum est. Nam Heraclíus, ut erat auro et gemmis ornátus, insístere coáctus est in porta, quæ ad Calváriæ montem ducébat. Quo enim magis prógredi conabátur, eo magis retinéri videbátur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Hoc signum Crucis erit in cælo, cum Dóminus ad iudicándum vénerit:
* Tunc manifésta erunt abscóndita cordis nostri.
℣. Cum séderit Fílius hóminis in sede maiestátis suæ, et cœ́perit iudicáre sǽculum per ignem.
℟. Tunc manifésta erunt abscóndita cordis nostri.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Dios encienda en nuestros corazones el fuego de su amor. Amén.

Lectura 7
Cuando Cosroes, abatido por el peso de estas derrotas, se aprestaba en su huida a atravesar el Tigris, se asoció al trono su hijo Medarsés. Furioso entonces, al verse postergado, el hijo mayor, Siroés, preparó una asechanza a su padre y a su hermano; y no tardó en alcanzarles, les detuvo y los mató. Pidió entonces ser reconocido rey por Heraclio, a lo cual accedió éste mediante ciertas condiciones siendo la primera la restitución de la Cruz del Señor. Así, pues, la Cruz fue recuperada catorce años después de haber caído en poder de los Persas; y al volver Heraclio a Jerusalén, la llevó sobre sus hombros al cerro adonde el mismo Salvador la subiera. Entonces ocurrió un milagro digno de recordar: Iba Heraclio cargado de oro y pedrerías, y de súbito sintió una fuerza que le detenía junto a la puerta de acceso al camino del Calvario; cuanto más se empeñaba, más imposible le era andar, con gran asombro del propio Heraclio y de la multitud; hasta que Zacarías, obispo de Jerusalén, le dijo: Considera, oh emperador, que los arreos triunfales con que llevas la Cruz, no imitan la pobreza y humildad de Jesucristo. Se quitó, pues, Heraclio sus ricas vestiduras, y descalzo y vestido con sencillez, anduvo el resto del camino, y colocó la Cruz en el Calvario, en donde la habían quitado los Persas. La Exaltación de la Santa Cruz, que ya se celebrada cada año en este día, adquirió desde entonces mayor esplendor, en memoria de haber sido la Cruz colocada de nuevo por Heraclio en el lugar donde la levantó por vez primera el Salvador.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Esta señal de la Cruz aparecerá en el cielo, cuando el Señor vendrá a juzgar.
* Entonces se manifestarán los secretos de nuestro corazón, aleluya, aleluya.
℣. Cuando se sentare el Hijo del hombre en el trono de su majestad, y empezare a juzgar el siglo mediante el fuego.
℟. Entonces se manifestarán los secretos de nuestro corazón, aleluya, aleluya.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.

Lectio 8
Cumque ea re et ipse Heraclíus et réliqui omnes obstupéscerent; Zacharías, Ierosolymórum antístes, Vide, inquit, imperátor, ne isto triumpháli ornátu, in Cruce ferénda parum Iesu Christi paupertátem et humilitátem imitére. Tum Heraclíus, abiécto amplíssimo vestítu detractísque cálceis ac plebéio amíctu indútus, réliquum viæ fácile confécit, et in eódem Calváriæ loco Crucem státuit, unde fúerat a Persis asportáta. Itaque Exaltatiónis sanctæ Crucis solémnitas, quæ hac die quotánnis celebrabátur, illústrior habéri cœpit ob eius rei memóriam, quod ibídem fúerit repósita ab Heraclío, ubi Salvatóri primum fúerat constitúta.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Per signum Crucis de inimícis nostris
* Líbera nos, Deus noster.
℣. Salva nos, Christe Salvátor, per virtútem crucis.
℟. Líbera nos, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Líbera nos, Deus noster.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición.

Lectura 8
Entonces ocurrió un milagro digno de recordar: Iba Heraclio cargado de oro y pedrerías, y de súbito sintió una fuerza que le detenía junto a la puerta de acceso al camino del Calvario; cuanto más se empeñaba, más imposible le era andar, con gran asombro del propio Heraclio y de la multitud; hasta que Zacarías, obispo de Jerusalén, le dijo: Considera, oh emperador, que los arreos triunfales con que llevas la Cruz, no imitan la pobreza y humildad de Jesucristo. Se quitó, pues, Heraclio sus ricas vestiduras, y descalzo y vestido con sencillez, anduvo el resto del camino, y colocó la Cruz en el Calvario, en donde la habían quitado los Persas. La Exaltación de la Santa Cruz, que ya se celebrada cada año en este día, adquirió desde entonces mayor esplendor, en memoria de haber sido la Cruz colocada de nuevo por Heraclio en el lugar donde la levantó por vez primera el Salvador.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. By the sign of the cross
* Deliver us from our enemies, O our God.
℣. Save us, O Christ our Saviour, through the power of thy Cross
℣. Deliver us from our enemies, O our God.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Nocturn III.
Ant. Mihi autem * absit gloriári, nisi in cruce Dómini nostri Iesu Christi: per quem mihi mundus crucifíxus est, et ego mundo.
Canticum Habacuc [13]
Hab 3:1-6
3:1 Dómine audívi auditiónem tuam, * et tímui.
3:2 Dómine opus tuum * in médio annórum vivífica illud:
3:2 In médio annórum notum fácies. * Cum irátus fúeris, misericórdiæ recordáberis.
3:3 Deus ab Austro véniet, * et sanctus de monte Pharan:
3:3 Opéruit cælos glória eius: * et laudis eius plena est terra.
3:4 Splendor eius ut lux erit: * córnua in mánibus eius:
3:4 Ibi abscóndita est fortitúdo eius. * Ante fáciem eius ibit mors.
3:5 Et egrediétur diábolus ante pedes eius. * Stetit, et mensus est terram.
3:6 Aspéxit, et dissólvit Gentes: * et contríti sunt montes sǽculi:
3:6 Incurváti sunt colles mundi, * ab itinéribus æternitátis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn III.
Ant. But God forbid that I should glory, save in the cross of our Lord Jesus Christ; by whom the world is crucified to me, and I to the world.
Cántico de Habacuc [13]
Hab 3:1-6
3:1 Oí, oh Señor, tu anuncio, * y temí.
3:2 En medio de los años * lo harás patente.
3:2 En medio de los años la harás notas. * Cuando entres en ira, te acordarás de tu misericordia.
3:3 Vendrá Dios del Mediodía, * y el Santo del monte Farán.
3:3 Su gloria cubrirá los cielos, * y la tierra está llena de su gloria.
3:4 Resplandecerá como la luz, * en sus manos tendrá el poder.
3:4 Allí está escondida su fortaleza. * Ante sí irá la muerte.
3:5 Y el diablo delante de sus pies. * Paróse, y midió la tierra.
3:6 Echó una mirada y acabó con las naciones: * y quedaron contritos los montes del siglo.
3:6 Encorváronse los collados * al pasar el Eterno.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Canticum [14]
Ibid. v. 7-12
3:7 Pro iniquitáte vidi tentória Æthiópiæ, * turbabúntur pelles terræ Mádian.
3:8 Numquid in flumínibus irátus es Dómine? † aut in flumínibus furor tuus? * vel in mari indignátio tua?
3:8 Qui ascéndes super equos tuos: * et quadrígæ tuæ salvátio.
3:9 Súscitans suscitábis arcum tuum: * iuraménta tríbubus quæ locútus es:
3:9 Flúvios scindes terræ: † Vidérunt te, et doluérunt montes: * gurges aquárum tránsiit.
3:10 Dedit abýssus vocem suam: * altitúdo manus suas levávit.
3:11 Sol et luna stetérunt in habitáculo suo, † in luce sagittárum tuárum, * ibunt in splendóre fulgurántis hastæ tuæ.
3:12 In frémitu conculcábis terram: * in furóre obstupefácies Gentes.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Cántico de Habacuc [14]
Hab 3:7-12
3:7 Yo vi a favor de la iniquidad las tiendas de Etiopía, * puestos fueron en derrota los pabellones de Madian.
3:8 ¿Acaso fue contra los ríos tu enojo, oh Señor? † ¿Fue contra los ríos tu cólera, * o contra el mar tu indignación?
3:8 Tú que montas sobre tus caballos, * y llevas en tu carroza la salvación:
3:9 Tú tomarás con denuedo tu arco, * conforme a los juramentos que hiciste a las tribus:
3:9 Tú dividirás los ríos de la tierra. † Viéronte los montes y se estremecieron, * retiráronse los hinchados ríos.
3:10 Los abismos alzaron su voz, * y levantó sus manos lo profundo.
3:11 El sol y la luna se mantuvieron en sus puestos, † marcharán ellos al resplandor de tus saetas, * al resplandor de tu relumbrante lanza.
3:12 Tú, irritado, hollarás la tierra, * y con tu furor dejarás atónitas las naciones.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Canticum [15]
Ibid. v. 13-19
3:13 Egréssus es in salútem pópuli tui: * in salútem cum Christo tuo:
3:13 Percussísti caput de domo ímpii: * denudásti fundaméntum eius usque ad collum.
3:14 Maledixísti sceptris eius, † cápiti bellatórum eius, * veniéntibus ut turbo ad dispergéndum me.
3:14 Exsultátio eórum, * sicut eius qui dévorat páuperem in abscóndito.
3:15 Viam fecísti in mari equis tuis, * in luto aquárum multárum.
3:16 Audívi, et conturbátus est venter meus: * a voce contremuérunt lábia mea.
3:16 Ingrediátur putrédo in óssibus meis, * et subter me scáteat.
3:16 Ut requiéscam in die tribulatiónis: * ut ascéndam ad pópulum accínctum nostrum.
3:17 Ficus enim non florébit: * et non erit germen in víneis.
3:17 Mentiétur opus olívæ: * et arva non áfferent cibum.
3:17 Abscindétur de ovíli pecus: * et non erit arméntum in præsépibus.
3:18 Ego autem in Dómino gaudébo: * et exsultábo in Deo Iesu meo.
3:19 Deus Dóminus fortitúdo mea: * et ponet pedes meos quasi cervórum.
3:19 Et super excélsa mea dedúcet me victor * in psalmis canéntem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Mihi autem absit gloriári, nisi in cruce Dómini nostri Iesu Christi: per quem mihi mundus crucifíxus est, et ego mundo.
Cántico de Habacuc [15]
Hab 3:13-19
3:13 Saliste para salvar a tu pueblo, * para salvarle por medio de tu Cristo.
3:13 Heriste la cabeza de la casa del impío: * descubriste sus cimientos de arriba abajo.
3:14 Echaste la maldición sobre su cetro, † sobre el caudillo de sus guerreros, * los cuales venian como torbellino para destrozarme:
3:14 Era su regocijo * como el de aquel que, en un sitio retirado, devora al pobre.
3:15 Abriste camino en el mar a su caballería * por en medio del cieno de profundas aguas,
3:16 Oí tu voz y se conmovieron mis entrañas: * a tal voz tuya temblaron mis labios.
3:16 Penetre mis huesos la podredumbre, * y brote dentro de mí gusanos,
3:16 A fin de que yo consiga reposo en el día de la tribulación, * y vaya a reunirme con el pueblo nuestro que está apercibido.
3:17 Porque la higuera no florecerá, * ni las viñas brotarán:
3:17 Faltará el fruto de la oliva: * los campos no darán alimento.
3:17 Arrebatadas serán del aprisco las ovejas, * y quedarán sin ganados los pesebres.
3:18 Yo empero me regocijaré en el Señor, * y saltaré de gozo en Dios Jesús mío.
3:19 El Señor Dios es mi fortaleza; * y él me dará piés ligeros como de ciervo: 3:19 Y el vencedor me conducirá a las alturas, * cantando yo himnos en su alabanza.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. But God forbid that I should glory, save in the cross of our Lord Jesus Christ; by whom the world is crucified to me, and I to the world.
℣. Omnis terra adóret te, et psallat tibi.
℟. Psalmum dicat nómini tuo, Dómine.
℣. Que toda la tierra te adore y te cante himnos.
℟. Cante un himno a tu nombre, oh Señor.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. El Señor omnipotente y misericordioso desate las cadenas de nuestros pecados. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioánnem
Ioannes 12:31-36
In illo témpore: Dixit Iesus turbis Iudæórum: Nunc iudícium est mundi, nunc princeps huius mundi eiciétur foras. Et réliqua.

Homilía sancti Leónis Papæ
Sermo 8 de Passione Domini, post medium
Exaltáto, dilectíssimi, per Crucem Christo, non illa tantum spécies aspéctui mentis occúrrat, quæ fuit in óculis impiórum, quibus per Móysen dictum est: Et erit pendens vita tua ante óculos tuos, et timébis die ac nocte, et non credes vitæ tuæ. Isti enim nihil in crucifíxo Dómino præter fácinus suum cogitáre potuérunt, habéntes timórem, non quo fides vera iustificátur, sed quo consciéntia iníqua torquétur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Dulce lignum, dulces clavos, dulce pondus sustínuit:
* Quæ sola digna fuit portáre prétium huius sǽculi.
℣. Hoc signum Crucis erit in cælo cum Dóminus ad iudicándum vénerit.
℟. Quæ sola digna fuit portáre prétium huius sǽculi.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la lectura del Evangelio nos salve y nos proteja. Amén.

Lectura 9
Lectura del Santo Evangelio según San Juan
Jn 12:31-36
En aquel tiempo: Dijo Jesús a la turba de los judíos: Ahora va a ser juzgado el mundo; ahora el príncipe del mundo va a ser lanzado fuera. Y lo que sigue.

Homilía de San León, Papa.
8ª sobre la Pasión del Señor.
Amados, al contemplar a Jesús levantado en la cruz, no os limitéis a ver en Él lo que veían los impíos, a quienes Moisés dice: Tu vida estará como suspendida ante tus ojos, y temerás día y noche, y no creerás en tu vida. Jesús crucificado no podía suscitar en ellos más que el pensamiento de su propio crimen; por esto, al verle, temblaron, mas no con el temor que justifica a los creyentes, sino con el que atormenta a las conciencias culpables. Nosotros, empero, iluminados por el espíritu de verdad, abrazamos con libertad y pureza de corazón a la Cruz, que resplandece en el cielo y en la tierra, y sólo atendemos al misterio que el Señor, refiriéndose a su Pasión, del cual decía: Ahora va a ser juzgado todo el mundo; ahora el príncipe de este mundo va a ser echado fuera. Y Yo, cuando fuere levantado sobre la tierra, atraeré a mí todas las cosas.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Dulce madero, dulces clavos, que sostenéis un dulce peso:
* Tú solo fuiste digno de sostener el rescate del mundo.
℣. Esta señal de la Cruz aparecerá en el cielo cuando el Señor vendrá a juzgar.
℟. Tú solo fuiste digno de sostener el rescate del mundo.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 10
Noster vero intelléctus, quem spíritus veritátis illúminat, glóriam Crucis, cælo terráque radiántem, puro ac líbero corde suscípiat; et interióre ácie vídeat, quale sit quod Dóminus, cum de passiónis suæ loquerétur instántia, dixit: Nunc iudícium mundi est, nunc princeps huius mundi eiciétur foras. Et ego, si exaltátus fúero a terra, ómnia traham ad meípsum. O admirábilis poténtia Crucis! o ineffábilis glória Passiónis, in qua et tribúnal Dómini, et iudícium mundi, et potéstas est Crucifíxi! Traxísti enim, Dómine, ómnia ad te, et cum expandísses tota die manus tuas ad pópulum non credéntem et contradicéntem, tibi, confiténdæ maiestátis tuæ sensum totus mundus accépit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sicut Móyses exaltávit serpéntem in desérto, ita exaltári opórtet Fílium hóminis:
* Ut omnis qui credit in ipsum, non péreat, sed hábeat vitam ætérnam.
℣. Non misit Deus Fílium suum in mundum ut iúdicet mundum, sed ut salvétur mundus per ipsum.
℟. Ut omnis qui credit in ipsum, non péreat, sed hábeat vitam ætérnam.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que nos bendiga Aquél que vive y reina sin fin. Amén.

Lectura 10
Lectura del Santo Evangelio según San Juan
Jn 12:31-36
En aquel tiempo: Dijo Jesús a la turba de los judíos: Ahora va a ser juzgado el mundo; ahora el príncipe del mundo va a ser lanzado fuera. Y lo que sigue.

Homilía de San León, Papa.
8ª sobre la Pasión del Señor.
Amados, al contemplar a Jesús levantado en la cruz, no os limitéis a ver en Él lo que veían los impíos, a quienes Moisés dice: Tu vida estará como suspendida ante tus ojos, y temerás día y noche, y no creerás en tu vida. Jesús crucificado no podía suscitar en ellos más que el pensamiento de su propio crimen; por esto, al verle, temblaron, mas no con el temor que justifica a los creyentes, sino con el que atormenta a las conciencias culpables. Nosotros, empero, iluminados por el espíritu de verdad, abrazamos con libertad y pureza de corazón a la Cruz, que resplandece en el cielo y en la tierra, y sólo atendemos al misterio que el Señor, refiriéndose a su Pasión, del cual decía: Ahora va a ser juzgado todo el mundo; ahora el príncipe de este mundo va a ser echado fuera. Y Yo, cuando fuere levantado sobre la tierra, atraeré a mí todas las cosas. ¡Oh admirable virtud de la Santa Cruz! ¡Oh inefable gloria de la Pasión, en que podemos considerar el tribunal del Señor, el juicio del mundo y el poder del Crucificado! Atrajiste a ti todas las cosas, Señor, cuando teniendo extendidas todo el día tus manos hacia un pueblo incrédulo y rebelde, el mundo entero supo que debía rendirte homenaje. Atrajiste a ti todas las cosas cuando todos los elementos unidos en una sola voz para condenar la injusticia de los judíos, y obscurecidos los astros, trocándose en tinieblas la luz del día, la tierra fue conmovida por sacudidas y toda la creación se negó a servir a aquellos impíos. Todo lo atrajiste a ti porque, al rasgarse el velo del templo, el Santo de los santos rechazó a sus indignos pontífices, indicando que la figura se convertía en realidad, la profecía en revelación manifiesta, la ley en Evangelio.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Así como Moisés levantó la serpiente en el desierto, ahí es necesario levantar al Hijo del hombre:
* De suerte que todo aquel que cree en Él, no perezca sino que tenga la vida eterna, aleluya.
℣. No envió Dios a su Hijo al mundo para que juzgue al mundo, sino a fin de que por Él se salve el mundo.
℟. De suerte que todo aquel que cree en Él, no perezca sino que tenga la vida eterna, aleluya.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 11
Traxísti, Dómine, ómnia ad te, cum in exsecratiónem Iudáici scéleris, unam protulérunt ómnia eleménta senténtiam; cum, obscurátis lumináribus cæli et convérso in noctem die, terra quoque mótibus quaterétur insólitis, univérsaque creatúra impiórum úsui se negáret. Traxísti, Dómine, ómnia ad te, quóniam, scisso templi velo, Sancta sanctórum ab indígnis pontifícibus recessérunt; ut figúra in veritátem, prophetía in manifestatiónem, et lex in Evangélium verterétur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Tuam Crucem adorámus Dómine: † tuam gloriósam recólimus passiónem:
* Miserére nostri, qui passus es pro nobis.
℣. Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi: † quia per Crucem tuam redemísti mundum.
℟. Miserére nostri, qui passus es pro nobis.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la ayuda de Dios nos acompañe siempre. Amén.

Lectura 11
¡Oh admirable virtud de la Santa Cruz! ¡Oh inefable gloria de la Pasión, en que podemos considerar el tribunal del Señor, el juicio del mundo y el poder del Crucificado! Atrajiste a ti todas las cosas, Señor, cuando teniendo extendidas todo el día tus manos hacia un pueblo incrédulo y rebelde, el mundo entero supo que debía rendirte homenaje. Atrajiste a ti todas las cosas cuando todos los elementos unidos en una sola voz para condenar la injusticia de los judíos, y obscurecidos los astros, trocándose en tinieblas la luz del día, la tierra fue conmovida por sacudidas y toda la creación se negó a servir a aquellos impíos. Todo lo atrajiste a ti porque, al rasgarse el velo del templo, el Santo de los santos rechazó a sus indignos pontífices, indicando que la figura se convertía en realidad, la profecía en revelación manifiesta, la ley en Evangelio.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. We adore your cross, we remember your glorious passion
* Have mercy on us, O Lord, who suffered for us.
℣. We adore Thee, O Christ, and we bless Thee, who by Thy Holy Cross hast redeemed the world.
℟. Have mercy on us, O Lord, who suffered for us.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 12
Traxísti, Dómine, ómnia ad te, ut, quod in uno Iudǽæ templo obumbrátis significatiónibus tegebátur, pleno apertóque sacraménto universárum ubíque natiónum devótio celebráret. Nunc étenim et ordo clárior levitárum, et dígnitas ámplior seniórum, et sacrátior est únctio sacerdótum: quia Crux tua ómnium fons benedictiónum, ómnium est causa gratiárum; per quam credéntibus datur virtus de infirmitáte, glória de oppróbrio, vita de morte. Nunc étiam, carnálium sacrificiórum varietáte cessánte, omnes differéntias hostiárum una córporis et sánguinis tui implet oblátio: quóniam tu es verus Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi; et ita in te univérsa pérficis mystéria, ut sicut unum est pro omni víctima sacrifícium, ita unum de omni gente sit regnum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Ecce Crucem Dómini, fúgite partes advérsæ, vicit Leo de tribu Iuda,
* Radix David, allelúia.
℣. Crux benedícta, in qua triumphávit Rex Angelórum.
℟. Radix David, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Radix David, allelúia.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que el Rey de los ángeles nos agregue a los ciudadanos del cielo. Amén.

Lectura 12
Atrajiste a ti, Señor, todas las cosas para que la piedad de todas las naciones celebrase, como un misterio libre de todo velo, lo que Tú tenías oculto en un templo de Judea, a la sombra de las figuras. Ahora, pues, el orden de los levitas brilla más, la dignidad sacerdotal tiene mayor grandeza, y la unción de los pontífices mayor santidad. Y esto porque la fuente de toda bendición y el principio de todas las gracias están en tu Cruz, la cual cambia a los creyentes de la debilidad a la fuerza, del oprobio a la gloria, de la muerte a la vida. Ahora, abolidos ya los sacrificios de animales, sólo la oblación de tu cuerpo y sangre ocupa el lugar de todas las víctimas. Porque Tú eres “el Cordero de Dios, que quitas los pecados del mundo; y todos los misterios se cumplen en ti, así como las Hostias que se te ofrecen no son más que un solo Sacrificio, todas las naciones no forman más que un solo reino.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Behold the Cross of the Lord, begone all evil powers, the Lion of the tribe of Judah,
* The root of David has conquered! Alleluia.
℣. O Blessed cross, on which the King of the Angels triumphed.
℟. The root of David has conquered, Alleluia.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. The root of David has conquered, Alleluia.


Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:

(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.

Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.

Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.

Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.


Te Deum
A ti, oh Dios, alabamos: * a ti, oh Señor, te confesamos.
A ti, Padre Eterno, * reconoce y venera toda la tierra;
A ti todos los Ángeles, * a ti los cielos y todas las Potestades;
A ti los Querubines y Serafines, * claman sin cesar:

(Reverencia) Santo, Santo, Santo * el Señor Dios de los ejércitos.

Llenos están los cielos y la tierra * de la Majestad de tu gloria.
A ti el glorioso coro * de los Apóstoles,
A ti la venerable muchedumbre * de los Profetas,
A ti alaba el numeroso ejército * de los Mártires.
A ti la Iglesia santa * confiesa por toda la redondez de la tierra:
Por Padre * de inmensa majestad;
Y que debe ser adorado * tu verdadero y único Hijo;
Y también el Espíritu Santo * consolador.
Tú, oh Cristo, * eres Rey de la gloria.
Tú, el Hijo sempiterno * del Padre.

Reverencia
Tú, para rescatarnos * te hiciste hombre, y no tuviste a menos encerrarte en el seno de una Virgen.

Tú, destruido el imperio de la muerte, * abriste a los fieles el reino de los cielos.
Tú estás sentado a la diestra de Dios, * en la gloria del Padre.
Y de allí creemos * que vendrás a juzgarnos.

El siguiente verso se dice de rodillas.
Por esto te suplicamos socorras a tus siervos, * a quienes con tu sangre preciosa redimiste.

Haz que en la eterna gloria * seamos del número de tus santos.
Salva, Señor, a tu pueblo, * y bendice a tu herencia.
Y gobiérnalos, * y ensálzalos para siempre.
Todos los días * te bendecimos.

Reverencia, como es costumbre
Y alabamos tu nombre en los siglos, * y en los siglos de los siglos.

Dígnate, Señor, conservarnos * sin pecado en este día.
Ten, Señor, piedad de nosotros; * sí, ten de nosotros piedad.
Descienda, Señor, tu misericordia sobre nosotros, * pues pusimos en ti nuestra esperanza.
En ti, Señor, esperaré: * nunca seré confundido.
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secúndum Ioánnem
Ioann 12:31-36
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Dixit Iesus turbis Iudæórum: Nunc iudícium est mundi: nunc princeps huius mundi eiiciétur foras. Et ego si exaltátus fuero a terra, ómnia traham ad meipsum. ((Hoc autem dicébat, signíficans qua morte esset moritúrus.)) Respóndit ei turba. Nos audívimus ex lege, quia Christus manet in ætérnum: et quómodo tu dicis: Opórtet exaltári Fílium hóminis? Quis est iste Fílius hóminis? Dixit ergo eis Iesus: Adhuc módicum lumen in vobis est. Ambuláte, dum lucem habétis, ut non vos ténebræ comprehéndant: et qui ámbulat in ténebris, nescit, quo vadat. Dum lucem habétis, crédite in lucem, ut fílii lucis sitis.
℟. Amen

Te decet laus, te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.
Continuación +︎ del Santo Evangelio según San Juan
Jn 12:31-36
℟. Glory be to you, O Lord.
En aquel tiempo: Dijo Jesús a las turbas de los Judíos: Ahora es el juicio del mundo; ahora el príncipe de este mundo va a ser lanzado fuera. Y cuando sea levantado en alto sobre la tierra, todo lo atraeré a Mí mismo. Esto lo decía para significar de qué muerte había de morir. Replicóle la muchedumbre: Nosotros sabemos por la Ley que el Cristo debe vivir eternamente. ¿Cómo, pues, dices tú que debe ser levantado en alto el Hijo del hombre? ¿Quién es ese Hijo del hombre? Respondióles Jesús: La Luz está aún por un poco de tiempo entre vosotros. Caminad, pues, mientras tenéis la Luz, para que las tinieblas no os sorprendan; pues quien entre tinieblas anda no sabe a dónde va. Mientras tenéis la Luz, creed en la Luz, para que seáis hijos de la Luz.
℟. Amen

A ti se te debe la alabanza, a ti el himno y la gloria, Dios Padre, Hijo y Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Orémus.
Deus, qui nos hodiérna die Exaltatiónis sanctæ Crucis ánnua solemnitáte lætíficas: præsta, quǽsumus; ut, cuius mystérium in terra cognóvimus, eius redemptiónis prǽmia in cælo mereámur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Oración {del Propio de los Santos}
Oremos.
Oh Dios, que nos alegras en este día con la solemnidad anual de la Exaltación de la Santa Cruz: te pedimos nos concedas que merezcamos en el cielo el premio de la redención de aquel cuyo misterio hemos conocido en la tierra.
Por el mismo Señor Nuestro Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.

El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Laudes

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Psalmus 66 [0]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 66 [0]
66:2 El Señor tenga piedad y nos bendiga, * ilumine su rostro sobre nosotros;
66:3 Conozca la tierra tus caminos, * todos los pueblos tu salvación.
66:4 Oh Dios, que te alaben los pueblos, * que todos los pueblos te alaben.
66:5 Que canten de alegría las naciones, * porque riges el mundo con justicia, riges los pueblos con rectitud y gobiernas las naciones de la tierra.
66:6 Oh Dios, que te alaben los pueblos, que todos los pueblos te alaben. * La tierra ha dado su fruto,
66:7 Nos bendice el Señor nuestro Dios. Que Dios nos bendiga; * que le teman hasta los confines del orbe.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmi {Psalmi, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. O magnum pietátis opus: * mors mórtua tunc est, in ligno quando mórtua Vita fuit.
Psalmus 92 [1]
92:1 Dóminus regnávit, decórem indútus est: * indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
92:1 Étenim firmávit orbem terræ, * qui non commovébitur.
92:2 Paráta sedes tua ex tunc: * a sǽculo tu es.
92:3 Elevavérunt flúmina, Dómine: * elevavérunt flúmina vocem suam.
92:3 Elevavérunt flúmina fluctus suos, * a vócibus aquárum multárum.
92:4 Mirábiles elatiónes maris: * mirábilis in altis Dóminus.
92:5 Testimónia tua credibília facta sunt nimis: * domum tuam decet sanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O magnum pietátis opus: mors mórtua tunc est, in ligno quando mórtua Vita fuit.
Salmos {Salmos, antífonas del Propio de los Santos}
Ant. ¡Oh gran obra del amor! * La muerte murió cuando en el árbol murió la Vida.
Salmo 92 [1]
92:1 El Señor reina, vestido de majestad; * el Señor, vestido y ceñido de poder:
92:1 Así está firme el orbe * y no vacila.
92:2 Tu trono está firme desde siempre, * y Tú eres eterno.
92:3 Levantan los ríos, Señor, * levantan los ríos su voz,
92:3 Levantan los ríos su fragor; pero más que la voz de aguas caudalosas,
92:4 Más potente que el oleaje del mar, más potente en el cielo es el Señor.
92:5 Tus mandatos son fieles y seguros; * la santidad es el adorno de tu casa, Señor, por días sin término.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. ¡Oh gran obra del amor! La muerte murió cuando en el árbol murió la Vida.
Ant. Salva nos, * Christe Salvátor, per virtútem Crucis: qui salvásti Petrum in mari, miserére nobis.
Psalmus 99 [2]
99:2 Iubiláte Deo, omnis terra: * servíte Dómino in lætítia.
99:2 Introíte in conspéctu eius, * in exsultatióne.
99:3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus: * ipse fecit nos, et non ipsi nos.
99:4 Pópulus eius, et oves páscuæ eius: * introíte portas eius in confessióne, átria eius in hymnis: confitémini illi.
99:5 Laudáte nomen eius: quóniam suávis est Dóminus, in ætérnum misericórdia eius, * et usque in generatiónem et generatiónem véritas eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salva nos, Christe Salvátor, per virtútem Crucis: qui salvásti Petrum in mari, miserére nobis.
Ant. Cristo Salvador, * sálvanos por la Cruz. Tú, que salvaste a Pedro en el mar, ten piedad de nosotros.
Salmo 99 [2]
99:2 Aclama al Señor, tierra entera, * servid al Señor con alegría,
99:2 Entrad en su presencia * con vítores.
99:3 Sabed que el Señor es Dios: * que Él nos hizo y somos suyos,
99:4 Su pueblo y ovejas de su rebaño. * Entrad por sus puertas con acción de gracias, por sus atrios con himnos, dándole gracias,
99:5 Y bendiciendo su nombre: «El Señor es bueno, su misericordia es eterna, * su fidelidad por todas las edades».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Cristo Salvador, sálvanos por la Cruz. Tú, que salvaste a Pedro en el mar, ten piedad de nosotros.
Ant. Ecce Crucem Dómini, * fúgite, partes advérsæ, vicit leo de tribu Iuda, radix David, allelúia.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adiútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui iurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce Crucem Dómini, fúgite, partes advérsæ, vicit leo de tribu Iuda, radix David, allelúia.
Ant. Esta es la Cruz del Señor. * Huid, enemigos. El león de la tribu de Judá, de la estirpe de David, ha vencido. Aleluya.
Salmo 62 [3]
62:2 Oh Dios, Tú eres mi Dios, * por ti madrugo,
62:2 Mi alma está sedienta de ti; * mi carne tiene ansia de ti,
62:3 Como tierra reseca, agostada, sin agua. * ¡Cómo te contemplaba en el santuario viendo tu fuerza y tu gloria!
62:4 Tu gracia vale más que la vida, * te alabarán mis labios.
62:5 Toda mi vida te bendeciré * y alzaré las manos invocándote.
62:6 Me saciaré como de enjundia y de manteca, * y mis labios te alabarán jubilosos.
62:7 En el lecho me acuerdo de ti y velando medito en ti, * porque fuiste mi auxilio,
62:8 Y a la sombra de tus alas canto con júbilo; mi alma está unida a ti, * y tu diestra me sostiene.
62:10 Pero los que buscan mi perdición bajarán a lo profundo de la tierra; * serán entregados a la espada, y echados como pasto a las raposas.
62:12 Y el rey se alegrará con Dios, se felicitarán los que juran por su nombre, * cuando tapen la boca a los traidores.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Esta es la Cruz del Señor. Huid, enemigos. El león de la tribu de Judá, de la estirpe de David, ha vencido. Aleluya.
Ant. Nos autem gloriári * opórtet in Cruce Dómini nostri Iesu Christi.
Canticum Trium Puerorum [4]
Dan 3:57-88,56
3:57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:58 Benedícite, Ángeli Dómini, Dómino: * benedícite, cæli, Dómino.
3:59 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino: * benedícite, omnes virtútes Dómini, Dómino.
3:60 Benedícite, sol et luna, Dómino: * benedícite, stellæ cæli, Dómino.
3:61 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino: * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino.
3:62 Benedícite, ignis et æstus, Dómino: * benedícite, frigus et æstus, Dómino.
3:63 Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino.
3:64 Benedícite, glácies et nives, Dómino: * benedícite, noctes et dies, Dómino.
3:65 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino: * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
3:66 Benedícat terra Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:67 Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
3:68 Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino.
3:69 Benedícite, cete, et ómnia, quæ movéntur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
3:70 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino.
3:71 Benedícat Israël Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:72 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino.
3:73 Benedícite, spíritus, et ánimæ iustórum, Dómino: * benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino.
3:74 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísaël, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:75 (Fit reverentia:) Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu: * laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
3:56 Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli: * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
Ant. Nos autem gloriári opórtet in Cruce Dómini nostri Iesu Christi.
Ant. Nosotros hemos de gloriarnos * en la Cruz de nuestro Señor Jesucristo.
Cántico de los tres jóvenes [4]
Dn 3:57-88;56
3:57 Criaturas todas del Señor, bendecid al Señor, * ensalzadlo con himnos por los siglos.
3:58 Ángeles del Señor, bendecid al Señor; * cielos, bendecid al Señor.
3:59 Aguas del espacio, bendecid al Señor; * ejércitos del Señor, bendecid al Señor.
3:60 Sol y luna, bendecid al Señor; * astros del cielo, bendecid al Señor.
3:61 Lluvia y rocío, bendecid al Señor; * vientos todos, bendecid al Señor.
3:62 Fuego y calor, bendecid al Señor; * fríos y heladas, bendecid al Señor.
3:63 Rocíos y nevadas, bendecid al Señor; * témpanos y hielos, bendecid al Señor.
3:64 Escarchas y nieves, bendecid al Señor; * noche y día, bendecid al Señor.
3:65 Luz y tinieblas, bendecid al Señor; * rayos y nubes, bendecid al Señor.
3:66 Bendiga la tierra al Señor, * ensálcelo con himnos por los siglos.
3:67 Montes y cumbres, bendecid al Señor; * cuanto germina en la tierra, bendiga al Señor.
3:68 Manantiales, bendecid al Señor; * mares y ríos, bendecid al Señor.
3:69 Cetáceos y peces, bendecid al Señor; * aves del cielo, bendecid al Señor.
3:70 Fieras y ganados, bendecid al Señor; * ensalzadlo con himnos por los siglos.
3:71 Hijos de los hombres, bendecid al Señor; * bendiga Israel al Señor.
3:72 Sacerdotes del Señor, bendecid al Señor; * siervos del Señor, bendecid al Señor.
3:73 Almas y espíritus justos, bendecid al Señor; * santos y humildes de corazón, bendecid al Señor.
3:74 Ananías, Azarías y Misael, bendecid al Señor, * ensalzadlo con himnos por los siglos.
3:75 (Reverencia) Bendigamos al Padre y al Hijo con el Espíritu Santo, * ensalcémoslo con himnos por los siglos.
3:56 Bendito el Señor en la bóveda del cielo, * alabado y glorioso y ensalzado por los siglos.
Ant. Nosotros hemos de gloriarnos en la Cruz de nuestro Señor Jesucristo.
Ant. Per signum Crucis * de inimícis nostris líbera nos, Deus noster.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli eius: * laudáte eum, omnes virtútes eius.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum eius:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes iúdices terræ.
148:12 Iúvenes, et vírgines: senes cum iunióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen eius solíus.
148:13 Conféssio eius super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis eius: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
Ant. Por la señal de la Cruz, * líbranos de nuestros enemigos, Dios nuestro.
Salmo 148 [5]
148:1 Alabad al Señor en el cielo, * alabad al Señor en lo alto.
148:2 Alabadlo todos sus ángeles; * alabadlo todos sus ejércitos.
148:3 Alabadlo, sol y luna; * alabadlo, estrellas lucientes.
148:4 Alabadlo, espacios celestes * y aguas que cuelgan en el cielo.
148:5 Alaben el nombre del Señor, * porque Él lo mandó, y existieron.
148:6 Les dio consistencia perpetua * y una ley que no pasará.
148:7 Alabad al Señor en la tierra, * cetáceos y abismos del mar,
148:8 Rayos, granizo, nieve y bruma, viento huracanado * que cumple sus órdenes,
148:9 Montes y todas las sierras, * árboles frutales y cedros,
148:10 Fieras y animales domésticos, * reptiles y pájaros que vuelan.
148:11 Reyes y pueblos del orbe, * príncipes y jefes del mundo,
148:12 Los jóvenes y también las doncellas, los viejos junto con los niños, alaben el nombre del Señor, * el único nombre sublime.
148:13 Su majestad sobre el cielo y la tierra; * Él acrece el vigor de su pueblo.
148:14 Alabanza de todos sus fieles, * de Israel, su pueblo escogido.
Psalmus 149 [6]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus eius in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen eius in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis iudícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis eius.
Salmo 149 [6]
149:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * resuene su alabanza en la asamblea de los fieles;
149:2 Que se alegre Israel por su Creador, * los hijos de Sión por su Rey.
149:3 Alabad su nombre con danzas, * cantadle con tambores y cítaras;
149:4 Porque el Señor ama a su pueblo * y adorna con la victoria a los humildes.
149:5 Que los fieles festejen su gloria * y canten jubilosos en filas:
149:6 Con vítores a Dios en la boca * y espadas de dos filos en las manos:
149:7 Para tomar venganza de los pueblos * y aplicar el castigo a las naciones,
149:8 Sujetando a los reyes con argollas, * a los nobles con esposas de hierro.
149:9 Ejecutar la sentencia dictada * es un honor para todos sus fieles.
Psalmus 150 [7]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Per signum Crucis de inimícis nostris líbera nos, Deus noster.
Salmo 150 [7]
150:1 Alabad al Señor en su templo, * alabadlo en su fuerte firmamento.
150:2 Alabadlo por sus obras magníficas, * alabadlo por su inmensa grandeza.
150:3 Alabadlo tocando trompetas, * alabadlo con arpas y cítaras,
150:4 Alabadlo con tambores y danzas, * alabadlo con trompas y flautas,
150:5 Alabadlo con platillos sonoros, alabadlo con platillos vibrantes. * Todo ser que alienta alabe al Señor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Por la señal de la Cruz, líbranos de nuestros enemigos, Dios nuestro.
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Proprio Sanctorum}
Phil 2:5-7
Fratres: Hoc enim sentíte in vobis, quod et in Christo Iesu: qui, cum in forma Dei esset, non rapínam arbitrátus est esse se æquálem Deo: sed semetípsum exinanívit, formam servi accípiens, in similitúdinem hóminum factus, et hábitu invéntus ut homo.
℟. Deo grátias.

℟.br. Hoc signum Crucis * Erit in cælo.
℟. Hoc signum Crucis * Erit in cælo.
℣. Cum Dóminus ad iudicándum vénerit.
℟. Erit in cælo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Hoc signum Crucis * Erit in cælo.

Hymnus
Lustris sex qui iam peráctis,
Tempus implens córporis,
Se volénte natus ad hoc,
Passióni déditus,
Agnus in Crucis levátur
Immolándus stípite.

Hic acétum, fel, arúndo,
Sputa, clavi, láncea:
Mite corpus perforátur,
Sanguis, unda prófluit:
Terra, pontus, astra, mundus,
Quo lavántur flúmine!

Crux fidélis, inter omnes
Arbor una nóbilis:
Nulla silva talem profert
Fronde, flore, gérmine:
Dulce lignum, dulces clavos,
Dulce pondus sústinet.

Flecte ramos, arbor alta,
Tensa laxa víscera,
Et rigor lentéscat ille,
Quem dedit natívitas:
Ut supérni membra Regis
Miti tendas stípite.

Sola digna tu fuísti
Ferre sæcli prétium,
Atque portum præparáre
Nauta mundo náufrago,
Quem sacer cruor perúnxit,
Fusus Agni córpore.

Glória et honor Deo
Usquequáque altíssimo:
Una Patri, Filíoque,
Inclyto Paráclito:
Cui laus est et potéstas
Per ætérna sǽcula.
Amen.

℣. Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi.
℟. Quia per Crucem tuam redemísti mundum.
Chapter Responsory Hymn Verse {del Propio de los Santos}
Flp 2:5-7
Hermanos: Tened entre vosotros los sentimientos propios de una vida en Cristo Jesús. Él, a pesar de su condición divina, no hizo alarde de su categoría de Dios. Al contrario, se despojó de su rango y tomó la condición de esclavo, pasando por uno de tantos.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. Este es el signo de la Cruz que aparecerá en el cielo, * Aleluya, aleluya.
℟. Este es el signo de la Cruz que aparecerá en el cielo, * Aleluya, aleluya.
℣. Cuando el Señor venga a juzgar.
℟. Aleluya, aleluya.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Este es el signo de la Cruz que aparecerá en el cielo, * Aleluya, aleluya.

Himno
El sexto lustro de su edad cumplido,
Llegando al fin de su mortal carrera,
De propio impulso el Redentor movido
Se entrega a la Pasion y muerte fiera.
En la cruz el Cordero es levantado
Para ser sobre el árbol inmolado.

Vedle desfallecido, hiel gustando:
Ved la espina, los clavos, finalmente
La lanza que atraviesa el pecho blando.
De sangre y agua brota viva fuente.
La tierra, el mar, los astros, todo el mundo
¡En qué río se lavan tan profundo!

¡Oh sacrosanta cruz! Firme, constante;
Árbol como ninguno generoso:
Las selvas no producen semejante,
En lozanía, en flor, en fruto hermoso.
¡Oh dulces clavos! ¡Oh madero santo!
Que un peso sostenéis de valor tanto.

Dobla, dobla tus ramas, cruz divina;
Ablanda de tu seno la dureza:
Mitiga ese rigor que en ti domina,
Y en su orígen te dió naturaleza;
Y a los miembros del Rey que de ti pende,
Lecho más blando en tu regazo tiende.

Sola tú digna de llevar has sido
La víctima que al mundo rescatase,
Y un puerto preparar donde acogido
En tu arca del naufragio se salvase.
Altar de sacrificio es tu madero
Ungido con la sangre del Cordero.

A tí la gloria, Trinidad beata,
Por sempiternos siglos tributemos;
Al Hijo con el Padre a quien retrata;
El mismo honor al Paracleto demos:
Del uno y trino Dios alabe el hombre
Con todo el universo el santo nombre.
Amén.

℣. Te adoramos, Cristo, y te bendecimos. Aleluya.
℟. Porque con tu Cruz redimiste al mundo. Aleluya.
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Super ómnia * ligna cedrórum tu sola excélsior, in qua Vita mundi pepéndit, in qua Christus triumphávit, et mors mortem superávit in ætérnum.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Super ómnia ligna cedrórum tu sola excélsior, in qua Vita mundi pepéndit, in qua Christus triumphávit, et mors mortem superávit in ætérnum.
Canticum Benedictus {Antífona del Propio de los Santos}
Ant. Entre todos * los cedros tú eres el más excelso, porque de ti estuvo pendiente la Vida del mundo; en ti triunfó Cristo, y la muerte venció a la muerte para siempre. Aleluya.
Cántico de Zacarías
Luc 1, 68-79
1:68 Bendito sea el Señor, Dios de Israel, porque ha visitado y redimido a su pueblo,
1:69 Suscitándonos una fuerza de salvación en la casa de David, su siervo,
1:70 Según lo había predicho desde antiguo por boca de sus santos profetas.
1:71 Es la salvación que nos libra de nuestros enemigos y de la mano de todos los que nos odian;
1:72 Realizando la misericordia que tuvo con nuestros padres, recordando su santa alianza
1:73 Y el juramento que juró a nuestro padre Abrahán.
1:74 Para concedernos que, libres de temor, arrancados de la mano de los enemigos, le sirvamos
1:75 Con santidad y justicia, en su presencia, todos nuestros días.
1:76 Y a ti, niño, te llamarán profeta del Altísimo, porque irás delante del Señor a preparar sus caminos,
1:77 Anunciando a su pueblo la salvación, el perdón de sus pecados
1:78 Por la entrañable misericordia de nuestro Dios, nos visitará el sol que nace de lo alto,
1:79 Para iluminar a los que viven en tinieblas y en sombra de muerte, para guiar nuestros pasos por el camino de la paz.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Entre todos los cedros tú eres el más excelso, porque de ti estuvo pendiente la Vida del mundo; en ti triunfó Cristo, y la muerte venció a la muerte para siempre. Aleluya.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui nos hodiérna die Exaltatiónis sanctæ Crucis ánnua solemnitáte lætíficas: præsta, quǽsumus; ut, cuius mystérium in terra cognóvimus, eius redemptiónis prǽmia in cælo mereámur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que nos alegras en este día con la solemnidad anual de la Exaltación de la Santa Cruz: te pedimos nos concedas que merezcamos en el cielo el premio de la redención de aquel cuyo misterio hemos conocido en la tierra.
Por el mismo Señor Nuestro Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
℣. Que el auxilio divino permanezca siempre con nosotros.
℟. Y con nuestros hermanos ausentes. Amén.

Ad Primam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Hymnus
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.

Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.

Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.

Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
Himno
Ya resplandece el lucero;
a Dios pidamos rendidos
que en el discurso del día
nos guarde de los malignos.

Refrene y temple la lengua,
no se oiga voz de litigios;
ponga guarda en nuestros ojos,
no entre por ellos el vicio.

El corazón, sin rencilla,
sea puro en lo más íntimo:
bebida y comida parcas
bajen a la carne el brio.

Para que, acabado el día,
turnando la noche en giro,
por la abstinencia del mundo
cantemos la gloria a Él mismo.

Sea a Dios Padre la gloria,
y a su Unigénito Hijo,
con el Espíritu Santo,
ahora y por todos los siglos.
Amen.
Psalmi {Psalmi Dominica, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. O magnum pietátis opus: * mors mórtua tunc est, in ligno quando mórtua Vita fuit.
Psalmus 1 [1]
1:1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit:
1:2 Sed in lege Dómini volúntas eius, * et in lege eius meditábitur die ac nocte.
1:3 Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo:
1:3 Et fólium eius non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
1:4 Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ.
1:5 Ídeo non resúrgent ímpii in iudício: * neque peccatóres in concílio iustórum.
1:6 Quóniam novit Dóminus viam iustórum: * et iter impiórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos del domingo, antífonas del Propio de los Santos}
Ant. ¡Oh gran obra del amor! * La muerte murió cuando en el árbol murió la Vida.
Salmo 1 [1]
1:1 Dichoso aquel varón que no se deja llevar de los consejos de los malos, ni se detiene en el camino de los pecadores, * ni se asienta en la cátedra pestilente de los libertinos;
1:2 Sino que tiene puesta toda su voluntad en la ley del Señor, * y está meditando en ella día y noche.
1:3 Él será como el árbol plantado junto a las corrientes de las aguas, * el cual dará su fruto en el debido tiempo,
1:3 Y cuya hoja no caerá nunca; * y cuanto él hiciere tendrá próspero efecto.
1:4 No así los impíos, no así; * sino que serán como el tamo o polvo que el viento arroja de la superficie de la tierra.
1:5 Por tanto, no prevalecerán los impíos en el juicio; * ni los pecadores estarán en la asamblea de los justos.
1:6 Porque conoce el Señor y premia el proceder de los justos; * mas la senda de los impíos terminará en la perdición.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 2 [2]
2:1 Quare fremuérunt gentes: * et pópuli meditáti sunt inánia?
2:2 Astitérunt reges terræ, et príncipes convenérunt in unum * advérsus Dóminum, et advérsus Christum eius.
2:3 Dirumpámus víncula eórum: * et proiciámus a nobis iugum ipsórum.
2:4 Qui hábitat in cælis, irridébit eos: * et Dóminus subsannábit eos.
2:5 Tunc loquétur ad eos in ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos.
2:6 Ego autem constitútus sum Rex ab eo super Sion montem sanctum eius, * prǽdicans præcéptum eius.
2:7 Dóminus dixit ad me: * Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
2:8 Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, * et possessiónem tuam términos terræ.
2:9 Reges eos in virga férrea, * et tamquam vas fíguli confrínges eos.
2:10 Et nunc, reges, intellégite: * erudímini, qui iudicátis terram.
2:11 Servíte Dómino in timóre: * et exsultáte ei cum tremóre.
2:12 Apprehéndite disciplínam, nequándo irascátur Dóminus, * et pereátis de via iusta.
2:13 Cum exárserit in brevi ira eius: * beáti omnes qui confídunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 2 [2]
2:1 ¿Por qué causa se han embravecido tanto las naciones, * y los pueblos maquinan vanos proyectos?
2:2 Se han coligado los reyes de la tierra; y se han confederado los príncipes * contra el Señor, y contra su Cristo.
2:3 Rompamos, dijeron, sus ataduras, * y sacudamos lejos de nosotros su yugo.
2:4 Mas aquel que reside en los cielos se burlará de ellos; * se mofará de ellos el Señor.
2:5 Entonces les hablará Él en su indignación * y los llenará de terror con su saña.
2:6 Mas yo he sido por Él constituido rey sobre Sion, su santo monte, * para predicar su ley.
2:7 A mí me dijo el Señor: * Tú eres mi Hijo; Yo te engendré hoy.
2:8 Pídeme, y te daré las naciones en herencia tuya, * y extenderé tu dominio hasta los extremos de la tierra.
2:9 Los regirás con cetro de hierro; * y si te resisten, los desmenuzarás como un vaso de barro.
2:10 Ahora pues, ¡oh reyes!, entendedlo: * Sed instruidos vosotros los que juzgáis la tierra.
2:11 Servid al Señor con temor, * y regocijaos en Él, poseídos siempre de un temblor santo.
2:12 Abrazad la buena doctrina; no sea que al fin se irrite el Señor, * y perezcáis descarriados de la senda de la justicia.
2:13 Porque cuando de aquí a poco se inflamare su ira, * bienaventurados todos aquellos que ponen en Él su confianza.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 6 [3]
6:2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, * neque in ira tua corrípias me.
6:3 Miserére mei, Dómine, quóniam infírmus sum: * sana me, Dómine, quóniam conturbáta sunt ossa mea.
6:4 Et ánima mea turbáta est valde: * sed tu, Dómine, úsquequo?
6:5 Convértere, Dómine, et éripe ánimam meam: * salvum me fac propter misericórdiam tuam.
6:6 Quóniam non est in morte qui memor sit tui: * in inférno autem quis confitébitur tibi?
6:7 Laborávi in gémitu meo, lavábo per síngulas noctes lectum meum: * lácrimis meis stratum meum rigábo.
6:8 Turbátus est a furóre óculus meus: * inveterávi inter omnes inimícos meos.
6:9 Discédite a me, omnes, qui operámini iniquitátem: * quóniam exaudívit Dóminus vocem fletus mei.
6:10 Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam, * Dóminus oratiónem meam suscépit.
6:11 Erubéscant, et conturbéntur veheménter omnes inimíci mei: * convertántur et erubéscant valde velóciter.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O magnum pietátis opus: mors mórtua tunc est, in ligno quando mórtua Vita fuit.
Salmo 6 [3]
6:2 Señor, no me corrijas con ira, * no me castigues con cólera.
6:3 Misericordia, Señor, que desfallezco; * cura, Señor, mis huesos dislocados.
6:4 Tengo el alma en delirio, * y Tú, Señor, ¿hasta cuándo?
6:5 Vuélvete, Señor, liberta mi alma, * sálvame por tu misericordia.
6:6 Porque en el reino de la muerte nadie te invoca, * y en el abismo, ¿quién te alabará?
6:7 Estoy agotado de gemir: de noche lloro sobre el lecho, * riego mi cama con lágrimas.
6:8 Mis ojos se consumen irritados, * envejecen por tantas contradicciones.
6:9 Apartaos de mí, los malvados, * porque el Señor ha escuchado mis sollozos;
6:10 El Señor ha escuchado mi súplica, * el Señor ha aceptado mi oración.
6:11 Que la vergüenza abrume a mis enemigos, * que avergonzados huyan al momento.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. ¡Oh gran obra del amor! La muerte murió cuando en el árbol murió la Vida.
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.

℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
Capitulum Versus {del Salterio del día correspondiente}
1 Tim 1:17
Al Rey de los siglos, inmortal e invisible, al único Dios, honor y gloria por los siglos de los siglos. Amén.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Levántate, Cristo, y ayúdanos.
℟. Y líbranos por tu nombre.
Orationes
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.

℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oraciones
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.

℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Señor, Dios omnipotente, que nos has concedido llegar al principio de este día: sálvanos hoy con tu virtud; para que en este día no caigamos en ningún pecado; sino que nuestras palabras, pensamientos y obras se dirijan siempre al cumplimiento de vuestra santa ley.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
Deinde in Choro legitur Martyrologium, quod laudabiliter fit etiam extra Chorum.

Martyrologium (anticip.)
Décimo séptimo Kaléndas Octóbris Luna vicésima séptima Anno Dómini 2020

Octáva Nativitátis beátæ Maríæ Vírginis.
Festum Septem Dolórum eiúsdem beatíssimæ Vírginis Maríæ.
Romæ, via Nomentána, natális beáti Nicomédis, Presbýteri et Mártyris, qui, cum díceret compelléntibus se sacrificáre: « Ego non sacrífico nisi Deo omnipoténti, qui regnat in cælis », plumbátis diutíssime cæsus est, atque in eo torménto migrávit ad Dóminum.
Córdubæ, in Hispánia, sanctórum Mártyrum Emilæ Diáconi, et Ieremíæ, qui, in persecutióne Arábica, post longam cárceris maceratiónem, demum, cervícibus pro Christo abscíssis, martýrium complevérunt.
In território Cabillonénsi sancti Valeriáni Mártyris, quem Priscus Præses, suspénsum et gravi ungulárum laceratióne cruciátum, tandem, cum in Christi confessióne vidéret immóbilem ac læto ánimo in eius láudibus permanéntem, gládio animadvérti præcépit.
Hadrianópoli, in Thrácia, sanctórum Mártyrum Máximi, Theodóri et Asclepiódoti; qui sub Maximiáno Imperatóre coronáti sunt.
Item sancti Porphýrii mimi, qui, coram Iuliáno Apóstata, per iocum suscípiens baptísmum, Dei virtúte derepénte mutátur, et Christiánum se esse profitétur; ac mox, ipsíus Imperatóris mandáto secúri percússus, martýrio coronátur.
Eódem die sancti Nicétæ Gothi, qui ab Athanaríco Rege, ob cathólicam fidem, iussus est igne combúri.
Marcianópoli, in Thrácia, sanctæ Melitínæ Mártyris, quæ, sub Antoníno Imperatóre et Antíocho Prǽside, cum ad Gentílium fana semel et íterum ducta esset, atque idóla semper corruérent, ídeo suspénsa et laniáta est, ac demum cápite plexa.
Tulli, in Gállia, sancti Apri Epíscopi.
Item sancti Leobíni, Epíscopi Carnuténsis.
Lugdúni, in Gállia, sancti Albíni Epíscopi.
Eódem die deposítio sancti Aichárdi Abbátis.
In Gállia sanctæ Eutrópiæ Víduæ.
Génuæ sanctæ Catharínæ Víduæ, contémptu mundi et caritáte in Deum insígnis.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.

℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Martyrologium (anticip.)
September 15th 2020, the 27th day of the Moon,

15 de septiembre

Los Siete Dolores de la Santísima Virgen María, D. 2ª. cl. - Blanco
La fiesta de los Siete Dolores de la santísima Virgen María. El Papa Pío VII instituyó la fiesta de este día en memoria de los sufrimientos infligidos a la Iglesia y a su jefe visible por Napoleón I, y en acción de gracias a la Madre de Dios, cuya intercesión les había dado fin. El Evangelio de la misa nos recuerda el momento más doloroso de la vida de María, así como su inquebrantable firmeza: junto a la cruz de Jesús está de pie María, su Madre.
En Roma, en la vía Nomentana, el triunfo de san Nicomedes, Presbítero y Mártir, el cual, como respondiese a los que le obligaban a ofrecer sacrificios: «Yo no sacrificó sino a Dios Omnipotente, que reina en los cielos», fue por mucho tiempo azotado con plomada, y en aquel tormento pasó al Señor.
En Córdoba de España, los santos Mártires Emilas, Diácono, y Jeremías, que en la persecución Arábiga, al cabo de larga y dura prisión, finalmente degollados por Cristo, consumaron el martirio.
En territorio de Chalons, san Valeriano, Mártir, a quien el Presidente Prisco mandó colgar y despedazar cruelmente las carnes concunas de hierro, y por último, viéndole firme en la confesion de Cristo y perseverar alegre en las divinas alabanzas, lo hizo pasar a cuchillo.
En Andrinópolis de Tracia, los santos Mártires Máximo, Teodoro y Asclepiodoto, que fueron coronados en tiempo del Emperador Maximiano.
Igualmente, san Porfirio, comediante, que recibiendo por burla el Bautismo delante de Juliano Apóstata, se trocó repentinamente por la virtud de Dios, e hizo profesión de Cristiano, y al punto, por orden del mismo Emperador, al golpe del hacha fue coronado del martirio.
El mismo día, san Nicetas, Godo, a quien el Rey Atanarico mandó quemar en odio a la fe católica.
En Marcianópolis de Tracia, santa Melitina, Mártir, la cual, en tiempo del Emperador Antonino, de orden del Presidente Antíoco, conducida una y otra vez a los templos de los Gentiles, y cayendo siempre los ídolos por tierra, fue colgada y despedazada, y por último decapitada.
En Toul de Francia, san Apro, Obispo.
Igualmente, san Leobino, Obispo de Chartres.
En Lyon de Francia, san Albino, Obispo.
El mismo día, el tránsito de san Aicardo, Abad.
En Francia, santa Eutropia, Viuda.
En Génova, santa Catalina, Viuda, insigne por el desprecio del mundo y la caridad para con Dios.
℣. Y en otras partes, otros muchos santos Mártires y Confesores, y santas Vírgenes.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Preciosa es a los ojos del Señor.
℟. La muerte de sus fieles.
Santa María y todos los santos intercedan por nosotros al Señor, para que merezcamos ser ayudados y salvados por Aquél que vive y reina por los siglos de los siglos.
℟. Amén.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.

Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Mira a tus siervos, Señor, mira a tus obras y guía a tus hijos.
℟. Baje a nosotros la gloria del Señor, nuestro Dios, y haga prósperas las obras de nuestras manos y dirige este mismo trabajo nuestro.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Oremos.
Dígnate, Señor Dios, Rey del cielo y de la tierra, dirigir y santificar, regir y gobernar hoy nuestros corazones, nuestros cuerpos, sentidos, palabras y actos en la observancia de tu ley, y en las obras de tus mandamientos, para que aquí y eternamente merezcamos con tu auxilio ser salvos y libres, Salvador del mundo.
Tú, que vives y reinas por los siglos de los siglos.
℟. Amén.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Señor todopoderoso ordene con su paz nuestros días y tareas. Amén.
Regula
Ex Cápite 2 Régulæ Sancti Patri Nostri Benedícti: Qualis débeat abbas esse

Memínere debet semper abbas quod est, memínere quod dícitur, et scire quia cui plus commíttitur, plus ab eo exígitur. Sciátque quam diffícilem et árduam rem súscipit, régere ánimas et multórum servíre móribus, et álium quidem blandiméntis, álium vero increpatiónibus, álium suasiónibus; et secúndum uniuscuiúsque qualitátem vel intellegéntiam, ita se ómnibus confórmet et aptet ut non solum detriménta gregis sibi commíssi non patiátur, verum in augmentatióne boni gregis gáudeat.

Extra Chorum etiam laudabiliter dicitur lectio ex S. Regulæ; secus dicitur Lectio brevis.

Lectio brevis {Per Annum}
2 Thess 3:5
Dóminus autem dírigat corda et córpora nostra in caritáte Dei et patiéntia Christi.

In fine:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Regula
Del Capítulo 2 de la Regla de Nuestro Padre San Benito: Cuál deba ser el Abad

Haga memoria el Abad del oficio y del título que tiene, y sepa que a quien más se confía, más se pide. Contemple cuán arduo y difícil empleo ha tomado, que es el de regir almas y servir a muchos de condiciones diversas, y que ha de llevar a unos con halagos, a otros con amenazas, y a otros con consejos; y que a todos se debe acomodar, según el genio y capacidad de cada uno, con tal arte, que no sólo no padezca detrimento en sus ovejas, sino que se goce mucho por sus mejoras.

Lectura breve {Tiempo Ordinario}
2 Tes 3:5
El Señor enderece nuestro cuerpo y nuestro corazón hacia el amor de Dios y hacia la paciencia de Cristo.


℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedicite.
℟. Deus.
Benedictio. Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, * et ad vitam perdúcat ætérnam.
Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen
Conclusión
℣. Nuestro auxilio es el nombre del Señor.
℟. Que hizo el cielo y la tierra.
℣. Bendecid.
℟. Oh Dios.
Bendición. El Señor nos bendiga, nos defienda de todo mal y nos lleve a la vida eterna. Y las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
Commemorátio defunctórum
℟.br. Commemorátio ómnium fratrum, familiárum Órdinis nostri, atque benefactórum nostrórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.

℣. A porta ínferi.
℟. Érue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

℣. Dómine exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.

secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Deus véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam: ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper vírgine intercedénte cum ómnibus sanctis tuis ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Commemoration of departed
℟.br. Conmemoración de todos nuestros hermanos, de parientes de nuestra Orden, y de nuestros benefactores.
℣. Descansed en paz.
℟. Amén

Salmo 129 [4]
129:1 Desde lo hondo a ti grito, Señor; * Señor, escucha mi voz;
129:2 Estén tus oídos atentos * a la voz de mi súplica.
129:3 Si llevas cuenta de los delitos, Señor, * ¿quién podrá resistir?
129:4 Pero de ti procede el perdón, * y así infundes respeto.
129:5 Mi alma espera en el Señor, * espera en su palabra;
129:6 Mi alma aguarda al Señor, * más que el centinela la aurora.
129:6 Aguarde Israel al Señor, * como el centinela la aurora;
129:7 Porque del Señor viene la misericordia, * la redención copiosa;
129:8 Y Él redimirá a Israel * de todos sus delitos.
℣. Dales, Señor, * el descanso eterno.
℟. Y brille para ellos * una luz perpetua.

℣. De las puertas del infierno.
℟. Libra, Señor, sus almas.
℣. Descansen en paz.
℟. Amén.

℣. Señor, escucha mi oración.
℟. Y llegue a ti mi clamor.

El segundo «Señor, escucha» no se dice.
Oremos.
¡Oh Dios, dispuesto al perdón y salvador de los hombres!; concédenos en tu bondad, por intercesión de Santa María, la Virgen, y de todos los santos, que nuestros hermanos, parientes y bienhechores, desaparecidos ya de este mundo, alcancen tu eterna bienaventuranza. Por nuestro Señor Jesucristo.
℟. Amén

℣. Dales, Señor, el descanso eterno.
℟. Brille para ellos una luz perpetua.
℣. Descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Tertiam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Hymnus
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Divino Espíritu Santo,
con Padre e Hijo Dios uno,
ven ahora a nuestro pecho
derramado en amor puro.

Boca, lengua, mente y alma
canten la alabanza, y juntos
estreche los corazones
de la caridad el nudo.

Hazlo así, Padre piísimo,
y al Padre igual Hijo único,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin número.
Amén.
Psalmi {Psalmi Dominica, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Salva nos, * Christe Salvátor, per virtútem Crucis: qui salvásti Petrum in mari, miserére nobis.
Psalmus 118(105-112) [1]
118:105 (Nun) Lucérna pédibus meis verbum tuum, * et lumen sémitis meis.
118:106 Iurávi, et státui * custodíre iudícia iustítiæ tuæ.
118:107 Humiliátus sum usquequáque, Dómine: * vivífica me secúndum verbum tuum.
118:108 Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine: * et iudícia tua doce me.
118:109 Ánima mea in mánibus meis semper: * et legem tuam non sum oblítus.
118:110 Posuérunt peccatóres láqueum mihi: * et de mandátis tuis non errávi.
118:111 Hereditáte acquisívi testimónia tua in ætérnum: * quia exsultátio cordis mei sunt.
118:112 Inclinávi cor meum ad faciéndas iustificatiónes tuas in ætérnum, * propter retributiónem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos del domingo, antífonas del Propio de los Santos}
Ant. Cristo Salvador, * sálvanos por la Cruz. Tú, que salvaste a Pedro en el mar, ten piedad de nosotros.
Salmo 118(105-112) [1]
118:105 (Nun) Lámpara es tu palabra para mis pasos, * luz en mi sendero.
118:106 Lo juro y lo cumpliré: * guardaré tus justos mandamientos.
118:107 ¡Estoy tan afligido! * Señor, dame vida según tu promesa.
118:108 Acepta, Señor, los votos que pronuncio, * enséñame tus mandatos.
118:109 Mi vida está siempre en peligro, * pero no olvido tu voluntad.
118:110 Los malvados me tendieron un lazo, * pero no me desvié de tus decretos.
118:111 Tus preceptos son mi herencia perpetua, * la alegría de mi corazón.
118:112 Inclino mi corazón a cumplir tus leyes, * siempre y cabalmente.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(113-120) [2]
118:113 (Samech) Iníquos ódio hábui: * et legem tuam diléxi.
118:114 Adiútor et suscéptor meus es tu: * et in verbum tuum supersperávi.
118:115 Declináte a me, malígni: * et scrutábor mandáta Dei mei.
118:116 Súscipe me secúndum elóquium tuum, et vivam: * et non confúndas me ab exspectatióne mea.
118:117 Ádiuva me, et salvus ero: * et meditábor in iustificatiónibus tuis semper.
118:118 Sprevísti omnes discedéntes a iudíciis tuis: * quia iniústa cogitátio eórum.
118:119 Prævaricántes reputávi omnes peccatóres terræ: * ídeo diléxi testimónia tua.
118:120 Confíge timóre tuo carnes meas: * a iudíciis enim tuis tímui.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 118(113-120) [2]
118:113 (Samech) Detesto a los inconstantes * y amo tu voluntad.
118:114 Tú eres mi refugio y mi escudo, * yo espero en tu palabra.
118:115 Apartaos de mí los perversos, * y cumpliré tus mandatos, Dios mío.
118:116 Sostenme con tu promesa y viviré, * que no quede frustrada mi esperanza.
118:117 Dame apoyo y estaré a salvo, * me fijaré en tus leyes sin cesar.
118:118 Desprecias a los que se desvían de tus decretos, * sus proyectos son engaño.
118:119 Tienes por escoria a los malvados, * por eso amo tus preceptos.
118:120 Mi carne se estremece con tu temor, * y respeto tus mandamientos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(121-128) [3]
118:121 (Ain) Feci iudícium et iustítiam: * non tradas me calumniántibus me.
118:122 Súscipe servum tuum in bonum: * non calumniéntur me supérbi.
118:123 Óculi mei defecérunt in salutáre tuum: * et in elóquium iustítiæ tuæ.
118:124 Fac cum servo tuo secúndum misericórdiam tuam: * et iustificatiónes tuas doce me.
118:125 Servus tuus sum ego: * da mihi intelléctum, ut sciam testimónia tua.
118:126 Tempus faciéndi, Dómine: * dissipavérunt legem tuam.
118:127 Ídeo diléxi mandáta tua, * super aurum et topázion.
118:128 Proptérea ad ómnia mandáta tua dirigébar: * omnem viam iníquam ódio hábui.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salva nos, Christe Salvátor, per virtútem Crucis: qui salvásti Petrum in mari, miserére nobis.
Salmo 118(121-128) [3]
118:121 (Ain) Practico la justicia y el derecho, * no me entregues a mis opresores.
118:122 Da fianza en favor de tu siervo, * que no me opriman los insolentes.
118:123 Mis ojos se consumen aguardando tu salvación * y tu promesa de justicia.
118:124 Trata con misericordia a tu siervo, * enséñame tus leyes.
118:125 Yo soy tu siervo: * dame inteligencia, y conoceré tus preceptos.
118:126 Es hora de que actúes, Señor: * han quebrantado tu voluntad.
118:127 Yo amo tus mandatos * más que el oro purísimo.
118:128 Por eso aprecio tus decretos * y detesto el camino de la mentira.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Cristo Salvador, sálvanos por la Cruz. Tú, que salvaste a Pedro en el mar, ten piedad de nosotros.
Capitulum Versus {ex Proprio Sanctorum}
Phil 2:5-7
Fratres: Hoc enim sentíte in vobis, quod et in Christo Iesu: qui, cum in forma Dei esset, non rapínam arbitrátus est esse se æquálem Deo: sed semetípsum exinanívit, formam servi accípiens, in similitúdinem hóminum factus, et hábitu invéntus ut homo.
℟. Deo grátias.

℣. Hoc signum Crucis erit in cælo.
℟. Cum Dóminus ad iudicándum vénerit.
Capitulum Versus {del Propio de los Santos}
Flp 2:5-7
Hermanos: Tened entre vosotros los sentimientos propios de una vida en Cristo Jesús. Él, a pesar de su condición divina, no hizo alarde de su categoría de Dios. Al contrario, se despojó de su rango y tomó la condición de esclavo, pasando por uno de tantos.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Esta señal de la Cruz aparecerá en el cielo, aleluya.
℟. Cuando el Señor vendrá a juzgar, aleluya.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui nos hodiérna die Exaltatiónis sanctæ Crucis ánnua solemnitáte lætíficas: præsta, quǽsumus; ut, cuius mystérium in terra cognóvimus, eius redemptiónis prǽmia in cælo mereámur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que nos alegras en este día con la solemnidad anual de la Exaltación de la Santa Cruz: te pedimos nos concedas que merezcamos en el cielo el premio de la redención de aquel cuyo misterio hemos conocido en la tierra.
Por el mismo Señor Nuestro Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Sextam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Hymnus
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane ínstruis,
Et ígnibus merídiem:

Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Rector sabio, Dios potente,
que en todo pones concierto ;
alumbras por la mañana,
y al mediodía das fuego:

Apaga el calor nocivo,
estingue llamas de pleitos;
paz al corazon sincera
confiere, y salud al cuerpo.

Hazlo así, Padre piísimo,
y al Padre igual Unigénito,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin término.
Amén.
Psalmi {Psalmi Dominica, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Ecce Crucem Dómini, * fúgite, partes advérsæ, vicit leo de tribu Iuda, radix David, allelúia.
Psalmus 118(129-136) [1]
118:129 (Phe) Mirabília testimónia tua: * ídeo scrutáta est ea ánima mea.
118:130 Declarátio sermónum tuórum illúminat: * et intelléctum dat párvulis.
118:131 Os meum apérui, et attráxi spíritum: * quia mandáta tua desiderábam.
118:132 Áspice in me, et miserére mei, * secúndum iudícium diligéntium nomen tuum.
118:133 Gressus meos dírige secúndum elóquium tuum: * et non dominétur mei omnis iniustítia.
118:134 Rédime me a calúmniis hóminum: * ut custódiam mandáta tua.
118:135 Fáciem tuam illúmina super servum tuum: * et doce me iustificatiónes tuas.
118:136 Éxitus aquárum deduxérunt óculi mei: * quia non custodiérunt legem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos del domingo, antífonas del Propio de los Santos}
Ant. Esta es la Cruz del Señor. * Huid, enemigos. El león de la tribu de Judá, de la estirpe de David, ha vencido. Aleluya.
Salmo 118(129-136) [1]
118:129 (Pe) Tus preceptos son admirables, * por eso los guarda mi alma.
118:130 La explicación de tus palabras ilumina, * da inteligencia a los ignorantes.
118:131 Abro la boca y respiro, * ansiando tus mandamientos.
118:132 Vuélvete a mí y ten misericordia, * como es tu norma con los que aman tu nombre.
118:133 Asegura mis pasos con tu promesa, * que ninguna maldad me domine.
118:134 Líbrame de la opresión de los hombres, * y guardaré tus decretos.
118:135 Haz brillar tu rostro sobre tu siervo, * enséñame tus leyes.
118:136 Arroyos de lágrimas bajan de mis ojos * por los que no cumplen tu voluntad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(137-144) [2]
118:137 (Sade) Iustus es, Dómine: * et rectum iudícium tuum.
118:138 Mandásti iustítiam testimónia tua: * et veritátem tuam nimis.
118:139 Tabéscere me fecit zelus meus: * quia oblíti sunt verba tua inimíci mei.
118:140 Ignítum elóquium tuum veheménter: * et servus tuus diléxit illud.
118:141 Adolescéntulus sum ego et contémptus: * iustificatiónes tuas non sum oblítus.
118:142 Iustítia tua, iustítia in ætérnum: * et lex tua véritas.
118:143 Tribulátio, et angústia invenérunt me: * mandáta tua meditátio mea est.
118:144 Ǽquitas testimónia tua in ætérnum: * intelléctum da mihi, et vivam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 118(137-144) [2]
118:137 (Sade) Señor, Tú eres justo, * tus mandamientos son rectos.
118:138 Has prescrito leyes justas * sumamente estables.
118:139 Me consume el celo, * porque mis enemigos olvidan tus palabras.
118:140 Tu promesa es acrisolada, * y tu siervo la ama.
118:141 Soy pequeño y despreciable, * pero no olvido tus decretos.
118:142 Tu justicia es justicia eterna, * tu voluntad es verdadera.
118:143 Me asaltan angustias y aprietos, * tus mandatos son mi delicia.
118:144 La justicia de tus preceptos es eterna, * dame inteligencia y tendré vida.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(145-152) [3]
118:145 (Coph) Clamávi in toto corde meo, exáudi me, Dómine: * iustificatiónes tuas requíram.
118:146 Clamávi ad te, salvum me fac: * ut custódiam mandáta tua.
118:147 Prævéni in maturitáte, et clamávi: * quia in verba tua supersperávi.
118:148 Prævenérunt óculi mei ad te dilúculo: * ut meditárer elóquia tua.
118:149 Vocem meam audi secúndum misericórdiam tuam, Dómine: * et secúndum iudícium tuum vivífica me.
118:150 Appropinquavérunt persequéntes me iniquitáti: * a lege autem tua longe facti sunt.
118:151 Prope es tu, Dómine: * et omnes viæ tuæ véritas.
118:152 Inítio cognóvi de testimóniis tuis: * quia in ætérnum fundásti ea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce Crucem Dómini, fúgite, partes advérsæ, vicit leo de tribu Iuda, radix David, allelúia.
Salmo 118(145-152) [3]
118:145 (Qoph) Te invoco de todo corazón: respóndeme, Señor, * y guardaré tus leyes.
118:146 A ti grito: sálvame, * y cumpliré tus decretos.
118:147 Me adelanto a la aurora pidiendo auxilio, esperando tus palabras.
118:148 Mis ojos se adelantan a las vigilias, * meditando tu promesa.
118:149 Escucha mi voz por tu misericordia, * con tus mandamientos dame vida.
118:150 Ya se acercan mis inicuos perseguidores, * están lejos de tu voluntad.
118:151 Tú, Señor, estás cerca, * y todos tus mandatos son estables.
118:152 Hace tiempo comprendí que tus preceptos * los fundaste para siempre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Esta es la Cruz del Señor. Huid, enemigos. El león de la tribu de Judá, de la estirpe de David, ha vencido. Aleluya.
Capitulum Versus {ex Proprio Sanctorum}
Gal 6:14
Mihi autem absit gloriári, nisi in Cruce Dómini nostri Iesu Christi: per quem mihi mundus crucifíxus est, et ego mundo.
℟. Deo grátias.

℣. Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi.
℟. Quia per Crucem tuam redemísti mundum.
Capitulum Versus {del Propio de los Santos}
Gal 6:14
Dios me libre de gloriarme sino es en la Cruz de nuestro Señor Jesucristo, en el cual el mundo está crucificado para mí y yo para el mundo.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Te adoramos, Cristo, y te bendecimos. Aleluya.
℟. Porque con tu Cruz redimiste al mundo. Aleluya.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui nos hodiérna die Exaltatiónis sanctæ Crucis ánnua solemnitáte lætíficas: præsta, quǽsumus; ut, cuius mystérium in terra cognóvimus, eius redemptiónis prǽmia in cælo mereámur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que nos alegras en este día con la solemnidad anual de la Exaltación de la Santa Cruz: te pedimos nos concedas que merezcamos en el cielo el premio de la redención de aquel cuyo misterio hemos conocido en la tierra.
Por el mismo Señor Nuestro Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Nonam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Hymnus
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:

Largíre clarum véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
¡Oh Dios! firmeza del mundo,
permaneciendo inmovible
para señalar los tiempos
haces que los astros giren.

Danos la luz por la tarde,
que nunca la vida espire;
mas premio de muerte santa
tu gloria nos vivifique.

Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo, su imágen sublime,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin límites.
Amén.
Psalmi {Psalmi Dominica, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Per signum Crucis * de inimícis nostris líbera nos, Deus noster.
Psalmus 118(153-160) [1]
118:153 (Res) Vide humilitátem meam, et éripe me: * quia legem tuam non sum oblítus.
118:154 Iúdica iudícium meum, et rédime me: * propter elóquium tuum vivífica me.
118:155 Longe a peccatóribus salus: * quia iustificatiónes tuas non exquisiérunt.
118:156 Misericórdiæ tuæ multæ, Dómine: * secúndum iudícium tuum vivífica me.
118:157 Multi qui persequúntur me, et tríbulant me: * a testimóniis tuis non declinávi.
118:158 Vidi prævaricántes, et tabescébam: * quia elóquia tua non custodiérunt.
118:159 Vide quóniam mandáta tua diléxi, Dómine: * in misericórdia tua vivífica me.
118:160 Princípium verbórum tuórum, véritas: * in ætérnum ómnia iudícia iustítiæ tuæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos del domingo, antífonas del Propio de los Santos}
Ant. Por la señal de la Cruz, * líbranos de nuestros enemigos, Dios nuestro.
Salmo 118(153-160) [1]
118:153 (Res) Mira mi abatimiento y líbrame, * porque no olvido tu voluntad.
118:154 Defiende mi causa y rescátame, * con tu promesa dame vida.
118:155 La justicia está lejos * de los malvados que no buscan tus leyes.
118:156 Grande es tu ternura, Señor, * con tus mandamientos dame vida.
118:157 Muchos son los enemigos que me persiguen, * pero yo no me aparto de tus preceptos.
118:158 Viendo a los renegados, sentía asco, * porque no guardan tus mandatos.
118:159 Mira cómo amo tus decretos, Señor, * por tu misericordia dame vida.
118:160 El compendio de tu palabra es la verdad, * y tus justos juicios son eternos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(161-168) [2]
118:161 (Sin) Príncipes persecúti sunt me gratis: * et a verbis tuis formidávit cor meum.
118:162 Lætábor ego super elóquia tua: * sicut qui invénit spólia multa.
118:163 Iniquitátem ódio hábui, et abominátus sum: * legem autem tuam diléxi.
118:164 Sépties in die laudem dixi tibi, * super iudícia iustítiæ tuæ.
118:165 Pax multa diligéntibus legem tuam: * et non est illis scándalum.
118:166 Exspectábam salutáre tuum, Dómine: * et mandáta tua diléxi.
118:167 Custodívit ánima mea testimónia tua: * et diléxit ea veheménter.
118:168 Servávi mandáta tua, et testimónia tua: * quia omnes viæ meæ in conspéctu tuo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 118(161-168) [2]
118:161 (Sin) Los nobles me perseguían sin motivo, * pero mi corazón respetaba tus palabras.
118:162 Yo me alegraba con tu promesa, * como el que encuentra un rico botín.
118:163 Detesto y aborrezco la mentira, * y amo tu voluntad.
118:164 Siete veces al día te alabo * por tus justos mandamientos.
118:165 Mucha paz tienen los que aman tus leyes, * y nada los hace tropezar.
118:166 Aguardo tu salvación, Señor, * y cumplo tus mandatos.
118:167 Mi alma guarda tus preceptos * y los ama intensamente.
118:168 Guardo tus decretos, * y Tú tienes presentes mis caminos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(169-176) [3]
118:169 (Thau) Appropínquet deprecátio mea in conspéctu tuo, Dómine: * iuxta elóquium tuum da mihi intelléctum.
118:170 Intret postulátio mea in conspéctu tuo: * secúndum elóquium tuum éripe me.
118:171 Eructábunt lábia mea hymnum, * cum docúeris me iustificatiónes tuas.
118:172 Pronuntiábit lingua mea elóquium tuum: * quia ómnia mandáta tua ǽquitas.
118:173 Fiat manus tua ut salvet me: * quóniam mandáta tua elégi.
118:174 Concupívi salutáre tuum, Dómine: * et lex tua meditátio mea est.
118:175 Vivet ánima mea, et laudábit te: * et iudícia tua adiuvábunt me.
118:176 Errávi, sicut ovis, quæ périit: * quǽre servum tuum, quia mandáta tua non sum oblítus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Per signum Crucis de inimícis nostris líbera nos, Deus noster.
Salmo 118(169-176) [3]
118:169 (Tau) Que llegue mi clamor a tu presencia, Señor, * con tus palabras dame inteligencia.
118:170 Que mi súplica entre en tu presencia, * líbrame según tu promesa.
118:171 De mis labios brota la alabanza, * porque me enseñaste tus leyes.
118:172 Mi lengua canta tu fidelidad, * porque todos tus preceptos son justos.
118:173 Que tu mano me auxilie, * ya que prefiero tus decretos.
118:174 Ansío tu salvación, Señor. * tu voluntad es mi delicia.
118:175 Que mi alma viva para alabarte, * que tus mandamientos me auxilien.
118:176 Me extravié como oveja perdida: * busca a tu siervo, que no olvida tus mandatos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Por la señal de la Cruz, líbranos de nuestros enemigos, Dios nuestro.
Capitulum Versus {ex Proprio Sanctorum}
Phil 2:8-9
Humiliávit semetípsum factus obédiens usque ad mortem, mortem autem Crucis. Propter quod et Deus exaltávit illum, et donávit illi nomen, quod est super omne nomen.
℟. Deo grátias.

℣. Omnis terra adóret te, et psallat tibi.
℟. Psalmum dicat nómini tuo, Dómine.
Capitulum Versus {del Propio de los Santos}
Flp 2:8-9
Y así, actuando como un hombre cualquiera, se rebajó hasta someterse incluso a la muerte, y una muerte de Cruz. Por eso Dios lo levantó sobre todo, y le concedió el Nombre-sobre-todo-nombre.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Toda la tierra te adore y cante en tu honor.
℟. Y cante salmos a tu nombre, Señor.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui nos hodiérna die Exaltatiónis sanctæ Crucis ánnua solemnitáte lætíficas: præsta, quǽsumus; ut, cuius mystérium in terra cognóvimus, eius redemptiónis prǽmia in cælo mereámur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que nos alegras en este día con la solemnidad anual de la Exaltación de la Santa Cruz: te pedimos nos concedas que merezcamos en el cielo el premio de la redención de aquel cuyo misterio hemos conocido en la tierra.
Por el mismo Señor Nuestro Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Vesperas

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Psalmi {Psalmi, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. O magnum pietátis opus: * mors mórtua tunc est, in ligno quando mórtua Vita fuit.
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Iurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Iudicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O magnum pietátis opus: mors mórtua tunc est, in ligno quando mórtua Vita fuit.
Salmos {Salmos, antífonas del Propio de los Santos}
Ant. ¡Oh gran obra del amor! * La muerte murió cuando en el árbol murió la Vida.
Salmo 109 [1]
109:1 Oráculo del Señor a mi Señor: * «Siéntate a mi derecha,
109:1 Y haré de tus enemigos * estrado de tus pies».
109:2 Desde Sión extenderá el Señor el poder de tu cetro: * somete en la batalla a tus enemigos.
109:3 «Eres príncipe desde el día de tu nacimiento, entre esplendores sagrados; * yo mismo te engendré, como rocío, antes de la aurora».
109:4 El Señor lo ha jurado y no se arrepiente: * «Tú eres sacerdote eterno, según el rito de Melquisedec».
109:5 El Señor a tu derecha, el día de su ira, * quebrantará a los reyes.
109:6 Dará sentencia contra los pueblos, amontonará cadáveres, * quebrantará cráneos sobre la ancha tierra.
109:7 En su camino beberá del torrente, * por eso levantará la cabeza.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. ¡Oh gran obra del amor! La muerte murió cuando en el árbol murió la Vida.
Ant. Salva nos, * Christe Salvátor, per virtútem Crucis: qui salvásti Petrum in mari, miserére nobis.
Psalmus 110 [2]
110:1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * in consílio iustórum, et congregatióne.
110:2 Magna ópera Dómini: * exquisíta in omnes voluntátes eius.
110:3 Conféssio et magnificéntia opus eius: * et iustítia eius manet in sǽculum sǽculi.
110:4 Memóriam fecit mirabílium suórum, miséricors et miserátor Dóminus: * escam dedit timéntibus se.
110:5 Memor erit in sǽculum testaménti sui: * virtútem óperum suórum annuntiábit pópulo suo:
110:7 Ut det illis hereditátem géntium: * ópera mánuum eius véritas, et iudícium.
110:8 Fidélia ómnia mandáta eius: confirmáta in sǽculum sǽculi, * facta in veritáte et æquitáte.
110:9 Redemptiónem misit pópulo suo: * mandávit in ætérnum testaméntum suum.
110:9 (fit reverentia) Sanctum, et terríbile nomen eius: * inítium sapiéntiæ timor Dómini.
110:10 Intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum: * laudátio eius manet in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salva nos, Christe Salvátor, per virtútem Crucis: qui salvásti Petrum in mari, miserére nobis.
Ant. Cristo Salvador, * sálvanos por la Cruz. Tú, que salvaste a Pedro en el mar, ten piedad de nosotros.
Salmo 110 [2]
110:1 Doy gracias al Señor de todo corazón, * en compañía de los rectos, en la asamblea.
110:2 Grandes son las obras del Señor, * dignas de estudio para los que las aman.
110:3 Esplendor y belleza son su obra, * su generosidad dura por siempre;
110:4 Ha hecho maravillas memorables, * el Señor es piadoso y clemente. Él da alimento a sus fieles,
110:5 Recordando siempre su alianza; * mostró a su pueblo la fuerza de su obrar,
110:7 Dándoles la heredad de los gentiles. * Justicia y verdad son las obras de sus manos,
110:8 Todos sus preceptos merecen confianza: son estables para siempre jamás, * se han de cumplir con verdad y rectitud.
110:9 Envió la redención a su pueblo, * ratificó para siempre su alianza,
110:9 (reverencia) Su nombre es sagrado y temible. * Primicia de la sabiduría es el temor del Señor,
110:10 Tienen buen juicio los que lo practican; * la alabanza del Señor dura por siempre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Cristo Salvador, sálvanos por la Cruz. Tú, que salvaste a Pedro en el mar, ten piedad de nosotros.
Ant. Ecce Crucem Dómini, * fúgite, partes advérsæ, vicit leo de tribu Iuda, radix David, allelúia.
Psalmus 111 [3]
111:1 Beátus vir, qui timet Dóminum: * in mandátis eius volet nimis.
111:2 Potens in terra erit semen eius: * generátio rectórum benedicétur.
111:3 Glória, et divítiæ in domo eius: * et iustítia eius manet in sǽculum sǽculi.
111:4 Exórtum est in ténebris lumen rectis: * miséricors, et miserátor, et iustus.
111:5 Iucúndus homo qui miserétur et cómmodat, dispónet sermónes suos in iudício: * quia in ætérnum non commovébitur.
111:7 In memória ætérna erit iustus: * ab auditióne mala non timébit.
111:8 Parátum cor eius speráre in Dómino, confirmátum est cor eius: * non commovébitur donec despíciat inimícos suos.
111:9 Dispérsit, dedit paupéribus: iustítia eius manet in sǽculum sǽculi, * cornu eius exaltábitur in glória.
111:10 Peccátor vidébit, et irascétur, déntibus suis fremet et tabéscet: * desidérium peccatórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce Crucem Dómini, fúgite, partes advérsæ, vicit leo de tribu Iuda, radix David, allelúia.
Ant. Esta es la Cruz del Señor. * Huid, enemigos. El león de la tribu de Judá, de la estirpe de David, ha vencido. Aleluya.
Salmo 111 [3]
111:1 Dichoso quien teme al Señor * y ama de corazón sus mandatos.
111:2 Su linaje será poderoso en la tierra, * la descendencia del justo será bendita.
111:3 En su casa habrá riquezas y abundancia, * su caridad es constante, sin falta.
111:4 En las tinieblas brilla como una luz el que es justo, * clemente y compasivo.
111:5 Dichoso el que se apiada y presta, y administra rectamente sus asuntos. * El justo jamás vacilará,
111:7 Su recuerdo será perpetuo. * No temerá las malas noticias,
111:8 Su corazón está firme en el Señor. Su corazón está seguro, * sin temor, hasta que vea derrotados a sus enemigos.
111:9 Reparte limosna a los pobres; su caridad es constante, sin falta, * y alzará la frente con dignidad.
111:10 El malvado, al verlo, se irritará, rechinará los dientes hasta consumirse. * La ambición del malvado fracasará.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Esta es la Cruz del Señor. Huid, enemigos. El león de la tribu de Judá, de la estirpe de David, ha vencido. Aleluya.
Ant. Per signum Crucis * de inimícis nostris líbera nos, Deus noster.
Psalmus 112 [4]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória eius.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Per signum Crucis de inimícis nostris líbera nos, Deus noster.
Ant. Por la señal de la Cruz, * líbranos de nuestros enemigos, Dios nuestro.
Salmo 112 [4]
112:1 Alabad, siervos del Señor, * alabad el nombre del Señor.
112:2 (reverencia) Bendito sea el nombre del Señor, * ahora y por siempre:
112:3 De la salida del sol hasta su ocaso, * alabado sea el nombre del Señor.
112:4 El Señor se eleva sobre todos los pueblos, * su gloria sobre los cielos.
112:5 ¿Quién como el Señor, Dios nuestro, que se eleva en su trono * y se abaja para mirar al cielo y a la tierra?
112:7 Levanta del polvo al desvalido, * alza de la basura al pobre,
112:8 Para sentarlo con los príncipes, * los príncipes de su pueblo;
112:9 A la estéril le da un puesto en la casa, * como madre feliz de hijos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Por la señal de la Cruz, líbranos de nuestros enemigos, Dios nuestro.
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Proprio Sanctorum}
Phil 2:5-7
Fratres: Hoc enim sentíte in vobis, quod et in Christo Iesu: qui, cum in forma Dei esset, non rapínam arbitrátus est esse se æquálem Deo: sed semetípsum exinanívit, formam servi accípiens, in similitúdinem hóminum factus, et hábitu invéntus ut homo.
℟. Deo grátias.

℟.br. Adorámus te, Christe, * Et benedícimus tibi.
℟. Adorámus te, Christe, * Et benedícimus tibi.
℣. Quia per Crucem tuam redemísti mundum.
℟. Et benedícimus tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Adorámus te, Christe, * Et benedícimus tibi.

Hymnus
Vexílla Regis pródeunt:
Fulget Crucis mystérium,
Quo carne carnis Cónditor
Suspénsus est patíbulo.

Quo vulnerátus ínsuper
Mucróne diro lánceæ,
Ut nos laváret crímine,
Manávit unda et sánguine.

Impléta sunt quæ cóncinit
David fidéli cármine,
Dicens: In natiónibus
Regnávit a ligno Deus.

Arbor decóra et fúlgida,
Ornáta Regis púrpura,
Elécta digno stípite
Tam sancta membra tángere.

Beáta, cuius bráchiis
Sæcli pepéndit prétium,
Statéra facta córporis,
Prædámque tulit tártari.

Sequens stropha dicitur flexis genibus.

O Crux, ave, spes única,
In hac triúmphi glória
Auge piis iustítiam,
Reísque dona véniam.

Te summa, Deus, Trínitas,
Colláudet omnis spíritus:
Quos per Crucis mystérium
Salvas, rege per sǽcula.
Amen.

℣. Hoc signum Crucis erit in cælo.
℟. Cum Dóminus ad iudicándum vénerit.
Chapter Responsory Hymn Verse {del Propio de los Santos}
Flp 2:5-7
Hermanos: Tened entre vosotros los sentimientos propios de una vida en Cristo Jesús. Él, a pesar de su condición divina, no hizo alarde de su categoría de Dios. Al contrario, se despojó de su rango y tomó la condición de esclavo, pasando por uno de tantos.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. Te adoramos, Cristo, y te bendecimos. * Aleluya, aleluya.
℟. Te adoramos, Cristo, y te bendecimos. * Aleluya, aleluya.
℣. Porque con tu Cruz redimiste al mundo.
℟. Aleluya, aleluya.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Te adoramos, Cristo, y te bendecimos. * Aleluya, aleluya.

Himno
La enseña se enarbola del Rey fuerte:
Brilla el misterio de la Cruz sagrada:
En ella padeció la Vida muerte,
Y vida con la muerte nos fue dada.

El que es de vida manantial y fuente,
Con duro hierro abierto su costado,
De sangre y agua destiló un torrente,
Para lavar las manchas del pecado.

Cumplido fue lo que David predijo
En misterioso canto verdadero,
Cuando a los pueblos y naciones dijo:
Ved que reina el Señor desde el madero.

Árbol hermoso y fúlgido, teñido
Con púrpura de Rey cual regio manto:
Tú solo; entre millares elegido,
Mereciste tocar cuerpo tan santo.

Tronco feliz, en cuyas ramas pende
El rescate del mundo: del Eterno
En la balanza justa el fiel desciende,
Su presa arrebatándole al infierno.

La estrofa siguiente se dice de rodillas:

¡Salve, oh Cruz, nuestra única esperanza!
Aumenta en este tiempo tus trofeos:
Acrecienta en el fiel la confianza,
Y perdona su crímen a los reos.

¡Oh Santa Trinidad, fuente de vida!
Los espíritus todos te den gloria:
Concédenos la palma merecida,
Pues de la Cruz nos diste la victoria.
Amén.

℣. Esta señal de la Cruz aparecerá en el cielo, aleluya.
℟. Cuando el Señor vendrá a juzgar, aleluya.
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. O Crux benedícta, * quæ sola fuísti digna portáre Regem cælórum et Dóminum, allelúia.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O Crux benedícta, quæ sola fuísti digna portáre Regem cælórum et Dóminum, allelúia.
Canticum Magnificat {Antífona del Propio de los Santos}
Ant. ¡Oh Cruz bendita! * Tú sola fuiste digna de sostener al Rey y Señor de los cielos. Aleluya.
Cántico de la B. Virgen María
Lc 1, 46-55
1:46 Proclama * mi alma la grandeza del Señor,
1:47 Se alegra mi espíritu * en Dios, mi salvador;
1:48 Porque ha mirado la humillación de su esclava. * Desde ahora me felicitarán todas las generaciones,
1:49 Porque el Poderoso ha hecho obras grandes por mí: * su nombre es santo,
1:50 Y su misericordia llega a sus fieles * de generación en generación.
1:51 Él hace proezas con su brazo: * dispersa a los soberbios de corazón,
1:52 Derriba del trono a los poderosos * y enaltece a los humildes,
1:53 A los hambrientos los colma de bienes * y a los ricos los despide vacíos.
1:54 Auxilia a Israel, su siervo, * acordándose de la misericordia,
1:55 Como lo había prometido a nuestros padres, * en favor de Abrahán y su descendencia por siempre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. ¡Oh Cruz bendita! Tú sola fuiste digna de sostener al Rey y Señor de los cielos. Aleluya.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui nos hodiérna die Exaltatiónis sanctæ Crucis ánnua solemnitáte lætíficas: præsta, quǽsumus; ut, cuius mystérium in terra cognóvimus, eius redemptiónis prǽmia in cælo mereámur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que nos alegras en este día con la solemnidad anual de la Exaltación de la Santa Cruz: te pedimos nos concedas que merezcamos en el cielo el premio de la redención de aquel cuyo misterio hemos conocido en la tierra.
Por el mismo Señor Nuestro Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
℣. Que el auxilio divino permanezca siempre con nosotros.
℟. Y con nuestros hermanos ausentes. Amén.

Ad Completorium

Incipit
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens. Amen.
Rito de entrada
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Señor todopoderoso nos conceda una noche tranquila y una muerte santa. Amén.
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Lectura breve
1 Pe 5:8-9
Hermanos, sed sobrios, estad despiertos, porque vuestro enemigo el diablo, como león rugiente, ronda buscando a quién devorar. Resistidle firmes en la fe.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.

Examen conscientiæ vel Pater Noster totum secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Ioánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, beáto Patri nostro Benedícto, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Ioánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, beátum Patrem nostrum Benedíctum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
℣. Nuestro auxilio es el nombre del Señor.
℟. Que hizo el cielo y la tierra.

Examen de conciencia o Padre nuestro en silencio.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Yo, pecador, me confieso a Dios todopoderoso, a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los bienaventurados apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y a vosotros hermanos o a vos, Padre), que pequé gravemente con el pensamiento, palabra y obra se golpea el pecho tres veces, por mi culpa, por mi culpa, por mi grandísima culpa; por tanto, ruego a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los santos Apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y vosotros hermanos o a vos, Padre), que roguéis por mí a Dios, nuestro Señor.
Dios todopoderoso tenga misericordia de nosotros, perdone nuestros pecados, y nos lleve a la vida eterna. Amén.
El Señor todopoderoso, rico en misericordia, nos conceda la indulgencia, absolución y remisión de nuestros pecados. Amén.
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
℣. Conviértenos, ✙︎ oh Dios, Salvador nuestro.
℟. Cesa en tu rencor contra nosotros.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Psalmus 4 [5]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 4 [5]
4:2 Escúchame cuando te invoco, Dios, defensor mío; * Tú que en el aprieto me diste anchura,
4:2 Ten piedad de mí * y escucha mi oración.
4:3 Y vosotros, ¿hasta cuándo ultrajaréis mi honor, * amaréis la falsedad y buscaréis el engaño?
4:4 Sabedlo: el Señor hizo milagros en mi favor, * y el Señor me escuchará cuando lo invoque.
4:5 Temblad y no pequéis, * reflexionad en el silencio de vuestro lecho;
4:6 Ofreced sacrificios legítimos y confiad en el Señor. * Hay muchos que dicen: «¿Quién nos hará ver la dicha,
4:7 Si la luz de tu rostro ha huido de nosotros?» * Pero Tú, Señor, has puesto en mi corazón más alegría
4:8 Que si abundara * en trigo y en vino.
4:9 En paz me acuesto * y en seguida me duermo,
4:10 Porque Tú sólo, Señor, * me haces vivir tranquilo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 90 [6]
90:1 Qui hábitat in adiutório Altíssimi, * in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis eius sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas eius: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 90 [6]
90:1 Tú que habitas al Amparo del Altísimo, * que vives a la sombra del Omnipotente,
90:2 Di al Señor: «Refugio mío, alcázar mío, * Dios mío, confío en Ti».
90:3 Él te librará de la red del cazador, * de la peste funesta.
90:4 Te cubrirá con sus plumas, * bajo sus alas te refugiarás:
90:5 Su brazo es escudo y armadura. * No temerás el espanto nocturno,
90:6 Ni la flecha que vuela de día, ni la peste que se desliza en las tinieblas, * ni la epidemia que devasta a mediodía.
90:7 Caerán a tu izquierda mil, diez mil a tu derecha; * a ti no te alcanzará.
90:8 Nada más mirar con tus ojos, * verás la paga de los malvados,
90:9 Porque hiciste del Señor tu refugio, * tomaste al Altísimo por defensa.
90:10 No se te acercará la desgracia, * ni la plaga llegará hasta tu tienda,
90:11 Porque a sus ángeles ha dado órdenes * para que te guarden en tus caminos;
90:12 Te llevarán en sus palmas, * para que tu pie no tropiece en la piedra;
90:13 Caminarás sobre áspides y víboras, * pisotearás leones y dragones.
90:14 «Se puso junto a mí: * lo libraré; lo protegeré porque conoce mi nombre,
90:15 Me invocará y lo escucharé. * Con él estaré en la tribulación, lo defenderé, lo glorificaré,
90:16 Lo saciaré de largos días * y le haré ver mi salvación».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 133 [7]
133:1 Ecce nunc benedícite Dóminum, * omnes servi Dómini:
133:1 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
133:2 In nóctibus extóllite manus vestras in sancta, * et benedícite Dóminum.
133:3 Benedícat te Dóminus ex Sion, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 133 [7]
133:1 Y ahora bendecid al Señor, * los siervos del Señor,
133:1 Los que pasáis la noche * en la casa del Señor:
133:2 Levantad las manos hacia el santuario * y bendecid al Señor.
133:3 El Señor te bendiga desde Sión, * el que hizo cielo y tierra.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Hymnus
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut sólita cleméntia
Sis præsul ad custódiam.

Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.

Præsta, Pater omnípotens,
Per Iesum Christum Dóminum,
Qui tecum in perpétuum
Regnat cum Sancto Spíritu.
Amen.
Himno
A Ti, Creador, pedimos,
antes que la luz acabe,
seas por tu gran clemencia
centinela que nos guarde.

Aleja los malos sueños,
y las nocturnas imágenes;
reprime a nuestro adversario,
que nuestros cuerpos no manche.

Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo al Padre semejante,
que reinas con el Espíritu,
por siglos interminables.
Amén
Capitulum Responsorium Versus
Ier 14:9
Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.

℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
Chapter Responsory Verse
Jer 14:9
Tú estás con nosotros, Señor; sobre nosotros se ha invocado tu nombre: no nos abandones, Señor Dios nuestro.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Guárdanos, Señor, como a las niñas de tus ojos.
℟. A la sombra de tus alas, escóndenos.
Oratio
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: Ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Visita, Señor, esta habitación: aleja de ella las insidias del enemigo; que tus ángeles santos habiten en ella y nos guarden en paz.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
Bendición. Que nos bendiga y nos guarde el Señor omnipotente y misericordioso, Padre, Hijo y Espíritu Santo.
℟. Amen.
Antiphona finalis B.M.V.
Salve, Regína, mater misericórdiæ;
vita, dulcédo et spes nóstra, salve.
Ad te clamámus éxsules fílii Hevæ.
Ad te suspirámus geméntes et flentes
In hac lacrimárum valle.

Eia ergo, advocáta nostra,
illos tuos misericórdes óculos ad nos convérte.
Et Iesum, benedíctum fructum ventris tui,
nobis post hoc exsílium osténde.
O clemens, o pia, o dulcis Virgo María.

℣. Ora pro nobis, sancta Dei Génetrix.
℟. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui gloriósæ Vírginis Matris Maríæ corpus et ánimam, ut dignum Fílii tui habitáculum éffici mererétur, Spíritu Sancto cooperánte, præparásti: da, ut, cuius commemoratióne lætámur, eius pia intercessióne, ab instántibus malis et a morte perpétua liberémur. Per eúndem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Antífona final de la Bienaventurada Virgen María
Salve, Reina y Madre de misericordia,
vida, dulzura y esperanza nuestra; Salve.
A ti llamamos los desterrados hijos de Eva;
a ti suspiramos, gimiendo y llorando,
en este valle de lágrimas.

Ea, pues, Señora, abogada nuestra,
vuelve a nosotros esos tus ojos misericordiosos,
y después de este destierro, muéstranos a Jesús,
fruto bendito de tu vientre.
¡Oh clementísima, oh piadosa, oh dulce Virgen María!

℣. Ruega por nosotros, santa Madre de Dios.
℟. Para que seamos dignos de alcanzar las promesas de Jesucristo.
Oremos.
Dios todopoderoso y eterno, con la ayuda del Espíritu Santo, preparaste el cuerpo y el alma de María, la Virgen Madre, para ser digna morada de tu Hijo; al recordarla con alegría, líbranos, por su intercesión, de los males presentes y de la muerte eterna. Por el mismo Jesucristo nuestro Señor. Amén.
℣. Que el auxilio divino permanezca siempre con nosotros.
℟. Y con nuestros hermanos ausentes. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help